Eurasian J Pulmonol: 10 (2)| Volume: 10 Issue: 2 - August 2008 |
|
|
| Hide Abstracts | << Back | | RESEARCH |
| 1. | The value of diagnosing methods in pulmonary sarcoidosis
Hüseyin Cem Tigin, Murat Kıyık, Naciye Mutlu, Ebru Artan, Tunç Karadeli, Ayşin Durmaz, Hayati Özyurt, Sadettin Çıkrıkçıoğlu
Pages 85 - 88
Klinik ve radyolojik olarak sarkoidoz düşündüğümüz hastalarda invaziv tanı yöntemlerle ne oranda histopatolojik tanı elde edebileceğimizi saptamaya çalıştık.Kliniğimizde,Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde Sarkoidoz tanısı alan 44 olgu retrospektif olarak incelendi.Olgular PA Akciğer grafilerine göre evrelendirildi.Hastalarda laboratuvar bulgusu olarak PPD,serum ACE düzeyi,İdrar kalsiyum değerlendirilirken tanı yöntemi olarak transbronşiyal biyopsi(TBB),bronkoalveolar lavajda(BAL) hücre formülü ve CD4/CD8 oranı,mediasten lenf bezlerine yönelik transbronşiyal iğne aspirasyonu (TBİA)ve mediastinoskopi değerlendirilmeye alındı.
Hastaların 31’i kadın 13’ü erkekti.Evre I 26(%59,1), evre II 15(%34,1), Evre III 3 (%6,8 ) hasta tespit edildi.Laboratuvar bulgularından ise PPD 40 hastanın 5 (%12,5) 'inde pozitif,serum ACE düzeyi 35 hastanın 22 (%62,9) 'sinde, idrar kalsiyumu 33 hastanın 5 (%6,8)'inde yüksek bulundu.Tanı yöntemleri analiz edildiğinde ise TBB yapılan 38 hastanın 23(%60,2)'ünde nekrozlaşmayan granülomatöz iltihap elde edildi.TBİA yapılan 15 hastanın 11(%71,3')inde patolojik tanı elde edilmiştir.BAL yapıldığında 42 hastada(%81,8)lenfositik alveolit elde edildi.BAL 'da CD4/CD8 oranı 29 hastada 3'ün üzerinde,27 hastada 5'in üzerinde,11 hastada ise 10'un üzerinde tespit edildi.Skalen lenf bezi biopsisi yapılan 16 hastanın 7(%43,8)'sinde patolojik tanı elde edildi.Mediastinoskopi yapılan 15 hastanın 15'inde patolojik tanı elde edildi. Bir hastaya da tanı açık akciğer biopsisi ile konuldu. we tried to observe the ratio of diagnosing sarcoidosis with invasive methods in patients which we thought sarcoidosis as clinically and radiologically. We investigated 44 patients in our clinic (in Yedikule Chest Diseases and Thoracic Surgery Hospital) retrospectively in the study. We evaluated the patients according to the chest x rays. We performed PPD, serum ACE level, urine calcium level as laboratory tests; TBB, CD4/CD8 ratio and cell Formula in BAL,TBNA of mediastinal lymph nodes and mediastioscopy as diagnosing methods. 31 of the patients were female and 13 were male. 26 cases (59%) were sage 1, 15 (34%) stage 2, 3 (6.8%) stage 3. PPD was positive in 5 of 40 cases (12.5%), ACE was high in 22 of 35 cases (62.9%), urine calcium was high in 5 of 33 cases (6.8%). We observed non-necrotizing immflamation in 23 of 38 cases (60.2) with TBB. We obtained pathological diagnose with TBNA in 11 of 15 cases (71.3%). We observed lymphocytic alveolitis in 42 cases (81.8%), CD4/CD8 ratio >3 in 29 cases, >5 in 27 and >10 in 11 cases. We detected pathological diagnose in 7 of 16 cases (43.8%) with scalene lymph node biopsy and in 15 of 15 (100%) with mediastinoscopy. We diagnosed sarcoidosis with open lung biopsy in 1 case. |
|
| 2. | Clinical features and diagnostic methods of sarcoidosis according to stages: an evaluation of 55 cases
Nazan Şen, Hilal Ermiş, Meltem Karataşlı
Pages 89 - 96
Bölgemizde sarkoidozun klinik ve laboratuvar özelliklerini, radyolojik evre ile bu parametreler arasındaki ilişkilerini incelemek ve akciğer dışı organ tutulumlarını saptamak amacıyla sarkoidoz tanısı konulan 55 olgu (42 kadın, 13 erkek, yaş ortalaması 49.16±11.48) geriye dönük olarak incelendi. Ortalama yaş kadınlarda (52.14±10.44) erkeklerden (39.54±9.44) anlamlı olarak yüksekti (p<0.001). Radyolojik olarak olguların 21’i (%38.2) evre 1, 29’u (%52.7) evre 2, 5’i (%9.1) evre 3 olarak değerlendirildi. Olgularımızda cilt lezyonları %34.5 (eritema nodosum %20), palpe edilebilen lenfadenopati %14.5, splenomegali %9.1, hiperkalsemi %15.5, hepatomegali %7.3, hepatosplenomegali ve üveit %5.8, nefrolitiyazis % 3.6, parotis bezi büyümesi ve skar sarkoidozu %1.8 oranında saptandı. Serum anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) düzeyi 38 olgunun 23’ünde (%59.4) yüksek bulundu. Tüberkülin deri testi (TDT) 47 olgunun 36’sında (%76.6) negatifti. Bronkoalveoler lavajda (BAL) lenfosit oranı 25 olgunun 18’inde (%72) %28 ve üzerinde saptandı. CD4/CD8 oranı 24 olgunun 15’inde (%62.5) 3.5’in üzerindeydi. Tanı 42 hastada histopatolojik olarak, 13 olguda klinik ve radyolojik bulgular ile konuldu. Radyolojik evre ile serum ACE düzeyi, TDT, BAL lenfosit yüzdesi, CD4/CD8 oranı arasında ilişki saptanmadı (p>0.05). Evre ilerledikçe solunum fonksiyon test (SFT) parametrelerinden 1. saniye zorlu ekspiratuar hacim (FEV1), zorlu vital kapasite (FVC), FEV1/FVC oranı, total akciğer kapasitesi (TLC) ve karbon monoksit difüzyon kapasitesi (DLCO) değerlerinde düşme izlendi. Radyolojik evre ile FEV1, FVC ve TLC arasında istatistiksel olarak anlamlı negatif korelasyon (değerler sırasıyla p: 0.003, r: -0.426; p: 0.018, r: -0.340; p: 0.004, r: -0.444) saptandı. In order to determine the clinical and laboratory characteristics, the extrapulmonary involvement and the association between the radiological stages and these parameters in sarcoidosis patients of our geographic area, 55 patients (42 female, 13 male; mean age 49.16±11.48) were retrospectively evaluated. The mean age was significantly higher in female (52.14±10.44) than male (39.54±9.44) (p<0.001). In radiological staging, 21 (38.2%) patients were in stage 1, 29 (52.7%) in stage 2 and five (9.1%) in stage 3. Skin lesions (34.5%) (erythema nodosum, 20%), palpable lymphadenopathy (14.5%), splenomegaly (9.1%), hypercalcemia (15.5%), hepatomegaly (7.3%), hepatosplenomegaly and uveitis (5.8%), nephrolithiasis (3.6%), parotid gland hyperplasia and scar sarcoidoisis (1.8%) were seen in our patients. Serum level of angiotensin converting enzyme (ACE) was high in 23 (59.4%) of 38 and tuberculine skin test (TST) was negative in 36 (76.6%) of 47 patients. Lymphocyte percentage in bronchoalveolar lavage fluid (BAL) was equal to or more than 28% in 18 (72%) of 25 patients; CD4/CD8 ratio was above 3.5 in 15 (62.5%) of 24 cases. Diagnosis was confirmed with histopathologically in 42 patients, and with clinical and radiological findings in 13 patients. No significant correlation was found between the radiological staging and seum ACE level, TDT, BAL lymphocyte ratio and CD4/CD8 ratio (p>0.05). Forced expiratory volume in the first second (FEV1), forced vital capacity (FVC), the ratio of FEV1/FVC, total lung capacity (TLC) and carbonmonoxide diffusion capacity (DLCO) were found to decrease with increasing stage. There was a significant negative correlation between radiographic staging and FEV1, FVC and TLC (the values were p: 0.003, r: -0.426; p: 0.018, r: -0.340; p: 0.004, r: -0.444, respectively). |
|
| 3. | Relationship Between Amount of Pleural Effusion and Etiology
Nesrin Kıral, Ali Fidan, Gülşen Saraç, Elif Torun, Muharrem Tokmak, Benan Çağlayan
Pages 97 - 101
AMAÇ: Çalışmamızda masif plevral efüzyonlar ile masif olmayan plevral efüzyonların etyolojisini ve sıvı özelliklerini karşılaştırmak.
GEREÇ-YÖNTEM: 2004-2006 yılları arasında PA Akciğer Grafisinde efüzyon saptanan 159 olgu retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR: 32 (%20.1) olguda masif plevral efüzyon (hemitoraksın 2/3’ünden fazlasını kaplayan opasite), 127 (%79.9) olguda masif olmayan efüzyon (hemitoraksın 1/3 ve 2/3’nü kaplayan opasite) saptandı. Masif efüzyonu olan olgularda eksüda oranı daha yüksek bulunmasına rağmen, sıvı miktarı ile transüda eksüda olma arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Efüzyon miktarı ile hücre tipi dağılımı arasında anlamlı ilişki bulunmadı (p>0.05). Masif efüzyonların masif olmayanlara göre pH ve glukoz düzeyleri daha düşük, LDH düzeyleri ise daha yüksek bulundu ve fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05). Masif efüzyonların %44.4’ü hemorajik iken masif olmayanların %17.6’sı hemorajikti (p=0.004). Masif efüzyonlarda en sık sebep malignite (%46.9) idi. Malign efüzyonların %39.4’ü, benign olguların ise %14.5’i hemorajik bulundu (p=0.004). Tüberküloza bağlı efüzyonların hemorajik olmaması anlamlıydı (p=0.004). Malign olguların %30’unda, benign olguların %14.4’ünde masif sıvı saptandı (p=0.025). Sistemik hastalıkların hiçbirinde masif sıvı gözlenmedi.
SONUÇ: Masif efüzyonlarda öncelikle malignitenin düşünülmesi gerektiği ve özellikle sıvı hemorajik olduğunda malignite olasılığının arttığı sonucuna varıldı. We compared etiological factors and fluid properties in massive and nonmassive pleural effusions. Study population consisted of 159 cases having pleural effusion in chest-X-ray diagnosed between 2004-2006. 32(20.1%) cases had massive pleural effusion(fluid in more than 2/3 of a hemithorax) whereas 127(79.9%) had nonmassive effusion(fluid in 1/3 or 2/3 of a hemithorax). Massive effusions were found to have exuda dominancy, however amount of effusion was not significantly correlated with fluid characteristics (p>0.05). Amount of effusion was not correlated with cell type (p>0.05). In massive effusions pH and glucose levels were lower and LDH levels were higher with statistical significance (p<0.05). 44.4% of massive and 17.6% of nonmassive effusions were hemorrhagic (p=0.004). The predominant diagnosis was malignancy in massive effusions (%46.9). TB effusions were nonhemorrhagic with statistically significant difference (p=0.004). 30% of malignant cases and 14.4% of benign cases were massive (p=0.025). None of the effusions due to systemic disease were massive. As a conclusion, first diagnosis to be considered in massive effusions are malignancy. The probability of malignancy significantly increases when fluid is hemorrhagic. |
|
| 4. | Features of epidemiological, clinical and diagnostic methods of patients with tuberculosis
Şevket Özkaya, Alper Akgüneş
Pages 102 - 106
AMAÇ: Bu çalışmada, pulmoner ve ekstrapulmoner tüberküloz tanısı almış hastalarımızın epidemiyolojik, klinik özellikleri ile birlikte tanı koyma yöntemlerini ve bronkoskopinin tanı koymada yararlılığını tespit etmeyi amaçladık.
GEREÇ-YÖNTEM: Mayıs 2006 ile Ekim 2007 tarihleri arasında tüberküloz tanısı almış 108 hastanın epidemiyolojik, klinik özelliklerini ve tanı koyma yöntemleri değerlendirildi. BULGULAR: Hastaların ortalama yaşları 41.9(±20.4) ve %34.3 hasta kadın, %65.7 hasta erkek idi. 72(%66.7) hasta akciğer tüberkülozu, 2(%1.9) hasta endobronşiyal tüberküloz, 1(%0.9) hasta miliyer tüberküloz, 33(%30.5) hasta akciğer dışı tüberküloz idi. En sık akciğer dışı tüberküloz plevra tüberkülozu idi (tüm tüberküloz hastalarının %21.3’ü). Tanı yöntemlerini incelediğimizde hastaların %62.5’inde balgamda aside dirençli basil pozitif, hastaların %79.1’inde aside dirençli basil kültürü pozitif idi. Akciğer tüberkülozu düşünülen hastaların 11’ine(%14.6) transbronşiyal biyopsi ile tanı konuldu. Akciğer tüberkülozunda bronkoskopinin yararlılık oranını %37.9 olarak saptadık.
SONUÇ: Tüberküloz hastalığının tanısında basil mikroskopisi ve kültürü etkin ve güvenilir olmakla birlikte girişimsel tanı yöntemleri ve histopatolojik tanı koymanın yaralı bir yöntem olduğunu düşünmekteyiz. OBJECTIVES: We aimed that to detect the usefulness of bronchoscopy and diagnostic methods with epidemiyologic, clinical features of patients with tuberculosis.
MATERIAL-METHOD: We evaluated that features of epidemiyologic, clinical and diagnostic methods of 108 patient whose diagnosed the pulmonary and extrapulmonary tuberculosis between May 2006 and September 2007.
RESULTS: The mean age was 41.9(±20.4) and %34.3 of patients were female, %65.7 of patients were male. The 72(%66.7) patiens were pulmonary tuberculosis, 2(%1.9) paitents were endobronchial tuberculosis, 1(%0.9) patient was milier tuberculosis, 33 (%30.5) patients were extrapulmonary tuberculosis. The most common of extrapulmonary tuberculosis form was pleural tuberculosis (%21.3 of all patient with tuberculosis). We evaluated the diagnostic methods of pulmonary tuberculosis, %62.5 of patients had acid fast bacillus in sputum and %79.1of patients had culture positive. The 11(%14.6) patients of pulmonary tuberculosis diagnosed by transbronchial biopsy. We detected that the usefulness of bronchoscopy with pulmonary tuberculosis were %37.9.
CONCLUSION: We think that, however, microscopic examination and culture of asid fast bacillus are safe and effective methods for diagnosis of tuberculosis; the interventional and histopathologic diagnostic procedures are also useful methods for diagnosis of tuberculosis. |
|
| 5. | Treatment Outcomes of Soldier Patients with Tuberculosis in 2005
Faruk Çiftçi, Ali Kutlu, Ogün Sezer, Erkan Bozkanat, Zafer Kartaloğlu
Pages 107 - 114
AMAÇ: Ülkemizde tüberküloz (TB) açısından bir risk grubu olarak kabul edilen Türk Silahlı Kuvvetlerinde (TSK), 2005 yılına ait TB’li asker olgu serisini geniş kapsamlı olarak sunmak ve diğer seriler ile karşılaştırmak.
YÖNTEM: TSK’nın en büyük TB tedavi merkezi özelliği taşıyan hastanemizde 2005 yılı içinde tanı konulan TB’li asker hastaların, verileri geriye dönük olarak araştırıldı. Tüm hastalara bakteriyolojik muayene yapıldı. Tanı konulan hastalar uygun antitüberküloz tedavi başlanarak 6-12 ay boyunca takip edildiler ve bu süre sonunda tedavi sonuçları değerlendirildi.
BULGULAR: İkibinbeş yılı boyunca 219 (%94,4) yeni, 13 (%5,6) eski olmak üzere toplam 232 TB’li asker olgu saptanmıştır. Yeni olguların 163’ü (%74,4) akciğer tüberkülozu (ATB), 62’si (%25,6) ise akciğer dışı tüberkülozdur (ADTB). ATB’li olguların 6’sında ATB+ADTB birlikteliği vardı. ADTB olgularının 58’i (%87,9) plevra tüberkülozu olarak saptandı. ATB’li olgularımızın 105’i (%64,4) yayma (+), 58’i (%35,6) ise yayma (-) negatif olarak saptandı. Tedavi sonuçlarına göre; yayma (+) 105 olgumuzun, 98’i (%93,3) kür, 2’si (%1,9) tedavi tamamlama olmak üzere toplam 100’ünde (%95,2) tedavi başarısı, üçünde (%2,9) tedavi başarısızlığı, ikisinde ise nakil (%1,9) saptandı.
SONUÇ: Merkezimizde, yayma pozitif hastalarda saptadığımız kür sonuçlarının, Dünya Sağlık Örgütü tarafından istenilen %85’lik düzeyin çok üstünde olduğu gözlenmektedir. AIM: To widely present a serial numbers of soldier cases with tuberculosis (TB) for the year of 2005 in Army Forces (TAF) accepted as a risky group and to compare with the other studies.
METHODS: In this study, data was retrospectively analyzed for soldier patients diagnosed with tuberculosis (TB) in our hospital by 2005. Our hospital is the greatest TB treatment center in Turkish Army Forces (TAF). Microscopically examination was done in all cases. The proper treatment was begun in all patients and they were followed during next 6-12 months. At the end of that period, treatment results were assessed.
RESULTS: Two hundred thirty two cases with TB were found by the year of 2005. One hundred sixty three of these cases (74,4%) were pulmonary tuberculosis (PTB) and 62 of them were (25,6%) extra pulmonary tuberculosis (EPTB). It was discovered that 219 of our cases (94,4%) were new and 13 of them were (5,6%) old. Six PTB patients had EPTB at the same time. Fifty eight of total 62 EPTB cases (87,9%) were pleural TB. Smear positive and smear negative cases numbers were 105 (%64,4), 58 (%35,6) respectively. In smear positive 105 cases, treatment outcomes were classified as follows: 98 cases (93,3%) were cured, 2 patients (1,9%) were treatment completed. Treatment success was managed in total 100 cases (95,2%). Three of smear positive patients (2,9%) were treatment failure, 2 cases (7,6%) were transfer out.
CONCLUSION: Our cure results in smear positive patients are above the rate of 85% targeted by WHO.
Key words: Pulmonary tuberculosis, treatment outcomes, army personel. |
|
| 6. | Value of Transbronchial Needle Aspiration in the Diagnosis of Lung Lesions
Zeliha Arslan, Ahmet Ilgazlı, Kürşat Yıldız, Meryem Bakır, Sibel Arslan
Pages 115 - 118
AMAÇ: Endobronşiyal iğne aspirasyon biyopsisinin (İAB) ve transbronşial ince iğne aspirasyon biyopsisinin (TBİİAB) akciğer hastalıklarının tanısındaki yerini ve bronkoskopik biyopsiye eklenmesinin etkisini değerlendirmek.
YÖNTEM: Ocak 2006- Mart 2007 tarihleri arasında bronkoskopi ünitemizde gerçekleştirilen 366 bronkoskopik girişimin 97’ sinde (%26.5) iğne aspirasyonu uygulandı. Bu olgulardan dosyalarına ulaşılabilen 72’ sinin verileri retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR: 72 olgunun 56’ sında (% 77.8) tanı elde edilmişti. 38 (% 52.7) hastada bronkoskopik biyopsi ve lavajla tanıya ulaşılmıştı. İAB ve TBİİAB’ nin eklenmesi ile 56 hastada tanı elde edilmiş oldu, ve tanı oranı % 52.7’ den % 77.8’ e çıkmıştı (p<0.01).
Hastaların 42’ sine biyopsi ve lavaj yapılmış, bunların 38 (% 90.5)’ inde tanı elde edilmişti.
38 olguya İAB yapılmış 25’inde (% 65.8)’ inde tanı elde edilmişti. Yine 35 olguya TBİİAB yapılmış ve bunların da 27’sinde (% 77.1)’ sinde tanıya ulaşılmıştı.
SONUÇ: Tanısal bronkoskopide İAB ve TBİİAB’ nin kullanılmasının tanıya önemli katkısı olduğu ve rutin olarak uygulanması gerektiği kanısındayız. AIM: To evaluate effect of performing endobronchial needle aspiration biopsy (ENAB) and transbronchial fine needle aspiration biopsy (TBNA) in addition to bronchoscopic forceps biopsy for diagnosis of lung diseases.
METHODS: 366 diagnostic bronchoscopic procedures were performed between January 2006-March 2007 in our interventional bronchoscopy unit. We performed needle aspiration in 97 (26.5%) of them. The files of 72 of these 97 patients were examined. RESULTS: Diagnosis was made in 56 (77.8 %) of 72 cases. 38 (67.8 %) were diagnosed with bronchoscopic forceps biopsy and lavage. With addition of ENAB and TBNA diagnostic yield increased to 56 patients, and diagnostic rate increased from 52.7 % to 77.8 % (p<0.01).
Bronchoscopic forceps biopsy and lavage was performed in 42 patients and diagnosis was reached in 38 (% 90.5) of them.
ENAB was performed in 38 patients and diagnosis was reached in 25 (65.8 %) of them. TBNA was performed in 35 patients and diagnosis was reached in 27 (77.1 %) of them.
CONCLUSION: We think that ENAB and TBNA have considerable contribution to diagnosis and should routinelly be used during diagnostic bronchoscopic procedures. |
|
| 7. | Giant hydatid cyst of lung: analysis of 24 cases
Ufuk Çobanoğlu, İrfan Yalçınkaya
Pages 119 - 125
Kist hidatik dünyada en yaygın ve ciddi insan sestod enfestasyonudur. Akciğer tutulduğu zaman göğüs ağrısı, öksürük ve hemoptizi yapabilir.
1995–2007 yıllarında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi ve Elazığ Devlet hastanesinde kist hidatik tanısı ile opere edilen 157 kist hidatik olgusundan, herhangi bir eksende çapı 10 cm’nin üstünde olan 24 olgunun sonuçları geriye dönük olarak incelenmiştir.
Olguların yedisi bayan, onyedisi erkekdir. En genci yedi, en yaşlısı 38 yaşında olup, ortalama yaş 20,2 olarak bulunmuştur. Akciğerin dev hidatik kistlerinin ortaya çıkış yaşları akciğerin diğer kistlerine göre daha erken bulunmuştur.
Dev kist hidatiklerin sağ akciğerde, sola göre daha sık ortaya çıktığı görülmüştür. Olguların hepsinde ortak yakınma; göğüs ağrısı, öksürük, balgam çıkarma ve nefes darlığı idi. 2 olguda hidatik kist bilateral, 1 olguda multipl olarak tespit edilmiştir.
22 hastaya kistotomi + kapitonaj uygulanırken, 2 olguya lobektomi uygulanmıştır. Seride erken ve geç ölüm oluşmamıştır. Postoperatif 3 olguda (%12,5) komplikasyon gelişirken, operatif mortalite gözlenmemiştir. Olguların hiçbirinde 2 yıllık izlemde nüks oluşmamıştır.
Kist hidatiklerde olduğu gibi, dev kist hidatiklerin tedavisinde de, seçilecek ilk yöntem cerrahi tedavi olmalıdır. Ancak, cerrahi tedavi risklerinin, dev kist hidatiklerde daha fazla olduğu göz önünde bulundurulmalıdır. Hydatid disease is the most widespread, serious human cestode infection in the world and may produce chest pain, cough, or hemoptysis when involved the lungs.
Presentation of 24 Cases Of the 157 hydatid lung cyst cases operated at Elazığ State Hospital and Research Hospital of Yüzüncü Yıl University Faculty of Medicine between 1995 and 2007, 24 cases with a cyst diameter of more than 10 cm in any axis were studied retrospectively.
Of the 24 cases, seven were female and seventeen were male. They were aged seven to 38 years and the mean was found to be 20,2 years. The mean age for giant hydatid disease of the lung was smaller than other hydatid disease of the lung.
It was observed to be more frequent in the right hemithorax than in the left. In all the cases, the common complaints were chest pain, cough, sputum production and shorthness of breath. In two patients the hydatid cysts were bilateral, in one patient the cysts was multiple.
22 patients underwent cystotomy and capitonnage, two patients underwent lobectomy.
There were no early or late mortalities. Three patients (12,5%) had postoperative complication. No operative mortality was encountered. There were no recurrences in these cases for two years.
As in the hydatid cysts, in the treatment of giant hydatid cysts as well, the treatment to be chosen should be surgical. It should also be considered that the risks of surgical treatment are greater than those of the normal hydatid cysts. |
|
| CASE REPORT |
| 8. | lung cancer and fatal hemoptysis
Melih Büyükşirin, Adnan Kazım Usalan, Gülru Erbay Polat, Gültekin Tibet
Pages 126 - 130
Akciğer kanserli olgularda, hemoptizi sık görülmekte, bazen massif, nadiren de fatal olabilmektedir.Endobronşiyal radyoterapiyi takiben gelişen massif hemoptizi olguları literatürde sıkça bildirilmesine karşın, eksternal radyoterapinin olası etkisine ilişkin massif ve fatal hemoptizi olguları oldukça az sayıdadır. Fatal hemoptizi ile kaybedilen ve literatürde nadir olarak bildirilen olgular vardır. Endobronşiyal radyoterapi dışında, fatal hemoptizi nedeni olarak squamöz tip, nekroz gelişimi, eksternal radyoterapinin nekroz ve akciğer damarları üzerine etkisi ve enfeksiyonlar da ilişkili bulunmuştur.Bizim de, 3 olgumuz fatal hemoptizi ile kaybedildi. 2 olgu, küçükhücreli dışı, bir olgu squamöz hücreli karsinom idi. 3 olguya da, hemoptizi, vena cava süperior sendromu ve total atelektazi gibi palyasyon gerektiren semptomları nedeniyle palyatif radyoterapi başlandı. 3 olgudan ikisi, radikal doz tamamlandıktan yaklaşık 1 ay sonra, biri ise radikal doz tamamlanmadan, fatal hemoptizi ile kaybedildiler. 3 olgu, başta eksternal radyoterapi olmak üzere fatal hemoptiziye katkıda bulunan olası faktörler açısından literatür eşliğinde sunuldu. Hemoptysis which is frequently seen in lung cancer can be massive or fatal rarely. Massive hemoptysis after endobronchial radiotherapy frequently reported in the literature whereas cases with massive and fatal hemoptysis related to external radiotherapy are a few in number. Squamous type, necrosis, effects of external radiotherapy on necrosis and pulmonary vessels, infections are suggested as the reasons for fatal hemoptysis reported in the literature other than endobronchial radiotherapy. Our 3 cases died because of fatal hemoptysis. 2 had nonsmall cell lung cancer, 1 had squamous cell lung cancer. Paliative radiotherapy performed to all 3 cases because of symptoms like hemoptysis, VCSS and total atelectasis. 2 of 3 died because of massive hemoptysis 1 month after completion of radical dose, the other one’s radical dose can not be completed. 3 cases evaluated with the litarature for the factors contributed to fatal hemoptysis. |
|
| 9. | Pneumomediastinum and subcutaneous emphysema without pneumothorax in an asthmatic patient
Ender Levent, Nesrin Sarıman
Pages 131 - 135
Astmatik bronkospazm, fiziksel aktivite, şiddetli öksürük ve kusmalara bağlı olarak; artmış alveoler ve intrabronşiyal basınç pnömomediastinum ve derialtı amfizemine yol açabilmektedir. Sağlıklı adölesanlarda ve genç erişkinlerde göğüs ağrısı ayırıcı tanısında pnömomediastinum da düşünülmelidir. Bu olguların tanısında akciğer grafisi ve bilgisayarlı toraks tomografisi (BTT) yeterlidir. Olgumuz; astım tanılı, 68 yaşında erkek hasta, yoğun öksürük sırasında aniden gelişen şiddetli göğüs-sırt ağrısı ve dispne ile başvurdu. Akciğer grafisi normal olup; göğüs ağrısının şiddetli olması nedeniyle çekilen BTT’de; sol hemitoraksta, pnömomediastinum, derialtı amfizemi ve sol 8. kosta posterior bölümünde fraktür izlendi. İlginç olarak; pnömotoraks veya hemotoraks yoktu. Pneumomediastinum with subcutaneous emphysema is caused by a sustained increase in the alveolar and intrabronchial pressure due to asthmatic bronchospasm, physical activity and excessive coughing or vomiting. Pneumomediastinum should be considered in the differantial diagnosis of chest pain in healthy adolescents and young adults. Chest X-ray and computerized tomography (CT) were diagnostic in all cases. A 68-year-old asthmatic male was admitted to our department with sudden onset, severe chest and back pain and dyspnea that developed during excessive coughing. The chest X-ray was normal. CT of the thorax, when performed, revealed the diagnosis of pneumomediastinum and subcutaneous emphysema and a fracture on the 8th rib posteriorly. Interestingly there was neither pneumothorax nor haemothorax. |
|
| 10. | A Rare Cause Of Dyspnea: Bılateral Pleural Effusıons Due To Ovarıan Hyperstımulatıon Syndrome
Neşe Dursunoglu, Erkan Alataş, Erhan Uğurlu, Fatma Evyapan
Pages 136 - 139
Ovaryan hiperstimülasyon sendromu (OHSS) ovülasyon indüksiyonunun en nadir görülen fakat en ciddi seyreden komplikasyonudur. OHSS, çok farklı klinik ve laboratuvar tabloları ile karşımıza çıkabilir. OHSS kadın doğum kliniklerinde yakından tanınmasına rağmen göğüs hastalıkları klinisyenleri tarafından çok nadir görülmektedir. İnfertilite için her geçen gün daha sık olarak uygulanmaya başlanan yeni tedaviler nedeniyle göğüs hastalıkları klinisyenlerinin bu sendromun pulmoner komplikasyonları hakkında bilgi sahibi olmaları tanı ve tedavi yönünden büyük önem taşımaktadır. Kliniğimizce OHSS tanısıyla Kadın Doğum kliniğinden devralınıp takip edilen bir olguyu sunarak, plevral sıvıların nadir görülen nedenlerinden biri olan OHSS’nu tartışmayı amaçladık. Ovarian hyperstimulation syndrome (OHSS) is the least prevalent, but the most serious complication of ovulation induction. OHSS is a syndrome in which induction of ovulation results in a wide spectrum of clinical and laboratory symptoms and signs. Although this syndrome is well recognized by obstetricians, as reflected in the gynecologic literature, there is limited information, disseminated among chest physicians. Due to the increased use of therapeutic strategies for infertility, the pulmonary complications of this syndrome should be suspected on clinical grounds and identified early to allow for more appropriate diagnosis and management. We aimed to disscuss OHSS as a rare etiology for pleural effusions by presenting our case. |
|
| 11. | Radiography, computed tomography and magnetic resonance imaging findings of a bronchogenic cyst which may be confused with bronchus atresia: Case Report
Nuray Voyvoda, Gonca Erbaş, Ruken Yüksekkaya, Levent Ağgünlü, Mehmet Araç
Pages 140 - 142
Bronkojenik kistler, trakea divertikülünün anormal tomurcuklanmasıyla meydana gelen, trakeobronşiyal sistemin gelişimsel anomalileridir. Erişkin döneme kadar asemptomatik olabileceği için tam sıklığı bilinmeyen bu anomalide, görüntüleme bulguları bronşial atrezi ile benzer özellikler gösterebilir. Bu çalışmada, cerrahi sonrası bronkojenik kist tanısı alan hastada, görüntüleme bulguları ile bronkojenik kist ve bronş atrezisinin ayrımının sunulması amaçlanmıştır. Bronchogenic cysts are developmental anomalies of tracheobronchial tree caused by abnormal budding of tracheal diverticula in embryonic life. The imaging findings of this anomaly with unknown incidence since it may be asymptomatic until adult life may be similar to bronchial atresia. The imaging findings of a case with bronchogenic cyst, that the diagnosis is confirmed after surgery, with the emphasis on differential diagnosis with bronchial atresia are presented in this manuscript. |
|
| 12. | A Case of Sarcoidosis with a Radiological Image of a Solid Mass Invading the Aorta
Okan Solak, Hıdır Esme, Murat Sezer, Fatma Fidan, Mehmet Ünlü
Pages 143 - 146
Sarkoidoz hastaların %90’nında akciğerleri tutar, ancak akciğerde soliter kitle görünümü ile prezente olması çok nadirdir. En sık görülen radyolojik bulgusu, kalsifikasyon içeren veya içermeyen bilateral hiler ve mediastinal lenfadenopatidir. Altmış beş yaşında kadın hasta, akciğer manyetik rezonans görüntülemede aortu invaze etmiş görünümü veren soliter kitle lezyonu ve eşlik eden mediyastinal lenfadenopatiler bulunması nedeniyle ön planda akciğer karsinomu düşünüldü. Ancak mediastinoskopi ve eksploratrif torakotomi ile alınan biyopsi sonuçları sarkoidoz ile uyumlu gelen hasta, nadir görülmesi ve ilginç radyolojik görünümü nedeniyle sunuldu. Sarcoidosis involves the lungs in 90% of the cases, but its presentation with a solitary mass lesion is rare. The most common radiologic finding is bilateral hilar or mediastinal lymphadenopathy with or without calcification. A 65 years old female patient presented with a solitary mass lesion invading the aorta and mediastinal lymphadenopathies in magnetic resonance imaging, and malignancy was considered as the diagnosis. However, mediastinoscopy and explorative thoracotomy findings revealed sarcoidosis. We presented the case as it is a rare and radiologically interesting entity. |
|
| REVIEW ARTICLE |
| 13. | An Important Side Effect of Dopamine Agonists: Lung Fibrosis
Gülçin Benbir, Sevtap Sipahi Demirkök, Sibel Ertan
Pages 147 - 152
Özellikle ergot türevleri olmak üzere dopamin agonislerinin (DA) akciğer veya retroperitoneal fibroz, ya da kardiyak kapak hastalığı yan etkileri bildirilmektedir. Patofizyolojik mekanizmayı açıklamaya yönelik toksik fibrogenez, vasküler teori ve immünolojik teori olmak üzere birçok hipotez öne sürülmektedir. Fibrotik hastalık ilacın erken kesilmesi ile genellikle gerilemektedir. Bu nedenle, ergot türevi DA kullanan hastalarda semptomların yakın takibi ve düzenli tarama testleri oldukça faydalıdır. Dopamine agonists (DA), particularly ergot preperations, are related to pulmonary or retroperitoneal fibrosis, or cardiac valvular diseases. Several hypotheses have been suggested to explain the pathophysiological mechanism, including toxic fibrogenesis, vascular theory, and immunological theory. The fibrotic disease is said to be often reversible if the drug is stopped quickly. Follow-up in patients treated with ergot- DA is therefore important by monitoring the related symptoms, and regular screening tests. |
|
| LETTER TO EDITOR |
| 14. | Bronchial Typical Carcinoid Tumor-Letter to the Editor
Sami Karapolat
Page 153
Bu makale Editöre mektup olduğundan özet içermemektedir. This manuscript is a letter to the editor and the abstract section is not exist. |
|
|
|
|