Eurasian J Pulmonol: 14 (3)| Volume: 14 Issue: 3 - December 2012 |
|
|
| Hide Abstracts | << Back | | EDITORIALS |
| 1. | Editorial
Benan Çağlayan
Page I
|
|
| REVIEW ARTICLE |
| 2. | Diagnosis and Treatment of Chronic Cough
Emine Argüder
doi: 10.5505/solunum.2012.52207 Pages 117 - 126
Sekiz haftadan uzun süren öksürüğe kronik öksürük denir. Göğüs hastalıkları polikliniklerinde sık karşılaşılan, çoğu kronik akciğer hastalıklarında ve bazı akciğer dışı hastalıklarda görülen
bir semptomdur. Kronik öksürüğün en sık nedenleri arasında üst hava yolu öksürük sendromu (ÜHÖS), astım ve gastroözofageal reflü hastalığı (GÖRH) yer alır. Kronik öksürüğün bazen birden çok nedeni olabilir ve birçok sistemi ilgilendirebilir. Dolayısıyla mutlaka sistematik tanısal yaklaşım gerektirir. Bununla birlikte yaşam kalitesini bozan bu durumun yeterli tedavisi yapılmalıdır. Ancak bazı hastalarda tanı koymada güçlükler yaşanabilir. Kronik öksürük yakınmasıyla başvuran her hastada öncelikle detaylı anamnez alınmalı, fizik muayene yapılmalı ve akciğer grafisi çekilmelidir. Öyküde sigara içimi, çevresel toz ya da alerjenlere maruziyet, anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) inhibitörü kullanımı varsa, kaçınılması sağlanmalıdır. Maruziyet kesildikten sonra kısmen ya da tamamen düzelmiş öksürüğün, kesilen tetikleyiciye bağlı geliştiği söylenebilir. Eğer akciğer filmi anormal ise ileri tanısal incelemeler planlanmalıdır. Balgam incelemeleri, toraks BT, bronkoskopi ve ilgili kardiyak incelemeler yapılmalıdır. Bronkoskopi özellikle neoplastik hastalıklarda ve aktif inflamatuar akciğer hastalıklarında yardımcıdır. Akciğer filmi normalse ÜHÖS, GÖRH, kronik bronşit ya da eozinofilik bronşit olasılığı yüksektir. Chronic cough is defined as the cough that lasts more than 8 weeks. It is a symptom that is encountered frequently in chest diseases clinics, mostly in association with chronic lung diseases and also in some other diseases. The most common causes of chronic cough are upper airway cough syndrome (UACS), asthma and gastroesophageal reflux disease (GERD). Sometimes chronic cough may have more than one cause and it may concern many systems. For that reason systematic diagnostic approach is a must. Besides, this state which is lowering the quality of life should be sufficiently treated. However, difficulties for diagnosing may be experienced in some patients. For all patients presenting with chronic cough detailed history, physical examination and chest X-ray should be obtained primarily. In patient’s life if there is smoking, environmental exposure to dust or allergens, use of ACE inhibitors, they should be avoided. If the cough has stopped partially or fully when the exposure is avoided then it can be stated that the cough was triggered by the avoided condition. If chest X-ray is abnormal, further diagnostic studies should be planned. Sputum examinations, chest tomography, bronchoscopy and necessary cardiac investigations should be obtained. Bronchoscopy is especially helpful in neoplastic diseases, and active inflammatory lung diseases. If chest X-ray is normal, diagnosis of one of UACS, GERD, chronic bronchitis or eosinophilic bronchitis is likely. |
|
| 3. | Safety of Patients and Equipment in Bronchoscopy Suite
Ali Fidan
doi: 10.5505/solunum.2012.59752 Pages 127 - 135
Fleksibl bronkoskopi, 40 yılı aşkın bir süredir göğüs hastalıkları uzmanlarının günlük pratiğinde, tanı ve tedavi amacıyla gittikçe artan yoğunlukta uygulanan bir işlemdir. Girişimsel pulmonolojinin yaygınlaşması ile birlikte rijit bronkoskopi de göğüs hastalıkları pratiğinde daha sık kullanılmaya başlamıştır. Kuşkusuz fleksibl bronkoskoplar bronkoskopi işlemini daha etkin ve kolay hale getirmiştir. Ancak bunun bedeli de olmuş ve maliyeti yüksek, temizlik ve bakım çabaları ile birlikte korunması nispeten daha zor olan hassas ve karmaşık donanımların kullanılması ve bu bağlamda hasta güvenliğinin sağlanması zorunluluğu doğmuştur.
Bronkoskopi, özellikle de fleksibl bronkoskopi, hava yollarının direkt gözlemlenmesinden endobronşiyal tümörlerin termal lazer rezeksiyonuna ve brakiterapi ile fotodinamik tedaviye uzanan yelpazede geniş bir kullanım alanı bulmaktadır. Bu yaygın kullanım ise beraberinde, bronkoskopiye bağlı HIV, çok ilaca dirençli TB ve hepatit B gibi infeksiyonların transferi riskini getirmiştir. Bronkoskopi ile ilişkili infeksiyon insidansı tam olarak bilinmemektedir. Ancak bilinen sıklığının az olması, gerçekten az gelişiyor olmasına bağlı olabileceği gibi, olduğundan çok daha az saptanmasından da kaynaklanabilir.
Bu yazıda, hasta ve cihaz güvenliği bağlamında bronkoskopların rutin bakımları, kullanımlarında dikkat edilecek temel noktalar ile temizlik, dezenfeksiyon/sterilizasyon ve saklama koşulları üzerinde durulacaktır. Burada sözü edilenler genel prensiplerdir ve tüm tıbbi cihazlarda olduğu gibi bronkoskoplarda da üretici firmaların kullanım kılavuzları incelenmeli, ilgili personele bu konuda eğitim verilmelidir. Bronchoscopy, which for over 40 years has been a process for diagnosis and treatment of chest diseases, is being used in an increasing frequency in daily practice. With the expansion of interventional pulmonology, rigid bronchoscope is used more commonly in pulmonology practice. Of course, bronchoscopy has become more efficient and easy to process with the use of flexible bronchoscopes. However, this requires meeting high costs of complex equipment along with cleaning and maintenance efforts in addition to essential patient safety.
Bronchoscopy, especially flexible bronchoscopy, is increasingly used in direct observation of the airways as well as in thermal laser resection of endobronchial tumors, brachytherapy and photodynamic therapy. This widespread use of bronchoscopy has brought the risk of infection transfer such as HIV, multidrugresistant TB and hepatitis B. The incidence of bronchoscopy associated infection is not exactly known. Known to be infrequent, it may be due to truely less development of infection or its being detected much less than it really occurs.
In this paper, the routine maintenance of bronchoscopes, the main points to be aware of in their use, their cleaning, disinfection/ sterilization and storage principles will be discussed on the basis of patient and device safety. The general principles and the manufacturer’s instruction manuals for bronchoscopes should be examined and all staff should be trained according to these manuals as it applies to all medical devices. |
|
| RESEARCH |
| 4. | How Competently Do Physicians, Nurses and Patients Use Nebulisers?
Sinem Güngör, Murat Yalçınsoy, Bilgen Begüm Afşar, Olga Akkan, Belma Akbaba Bağcı, Kiraz Aylin Torbacı, Ferhan Özşeker, Esen Akkaya
doi: 10.5505/solunum.2012.76588 Pages 136 - 140
Amaç: Son yıllarda inhalasyon yoluyla ilaç kullanmak solunum hastalıklarının tedavisinde giderek daha fazla önem kazanmaya başlamıştır. Bu nedenle sağlık personeli ve hastaların eğitilmesi de önemli hale gelmiştir. Merkezimizde bu amaçla asistan doktor (Dr), hemşire (Hem) ve halen hastanede yatan ve evinde nebülizatör kullanan hastaların (Has) “nebülizatör ile ilaç uygulaması” konusundaki bilgi ve beceri düzeyleri, hazırlanan anket formuyla araştırıldı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 28 Dr, 51 Hem, 29 Has katıldı. Bu gruplar için anketteki toplam soru adedi, sırasıyla 36, 15, 15 idi. Sorular, demografik özelliklerin yanı sıra, nebülizatörler hakkında bilgi (Bi) ve nebülizatör kullanım becerilerini (Be) değerlendiren alt gruplardan oluşuyordu. Bilgi ve beceri ile ilgili sonuçlar; % bilgi skoru (% BiS), % beceri skoru (% BeS) olarak hesaplandı.
Bulgular: Doktorlar en çok tek kullanımlık, oksijene bağımlı nebülizatörleri tercih ediyorlardı (16/28) ve bu yolla en çok bronkodilatörleri kullanıyorlardı (23/28). Doktorların 4/28’i hastaya vereceği nebülizatör tipini kendisi seçiyor, 13/28’i hastalara reçete ettikleri cihazları kendileri tarif ediyordu. Nebülizatör temizliği konusunda hemşirelerin bilgileri daha iyiydi (Dr: %25, Hem: %42). Hastaların %65,5’i temizlikte musluk suyu kullanıyordu. Dr, Hem ve Has’da ortalama % BeS sırasıyla, %53,17, %53,21, %52,58; ortalama % BiS sırasıyla, %38,67, %38,82, %42,41 idi.
Sonuç: Bu sonuçlar merkezimizde sağlık personelinin inhalasyon yolu ile ilaç kullanımı ve nebülizatörler konusundaki bilgi ve becerilerinin yeterli olmadığını göstermektedir. Bir ön çalışmaya ait olan bu sonuçların eğitim sonrası düzeleceği kanısındayız. Aim: In recent years, use of medication by inhalation in the treatment of respiratory diseases has become a more important issue. Therefore, instruction of patients and medical personal for correct use of nebulizers is important. The knowledge and ability of physicians, nurses and patients about nebulizer therapy was investigated by means of specially prepared questionnare.
Materials and Methods: Twenty eight doctors, 51 nurses and 29 patients who were asked to answer a questionnaire form including 36, 15, 15 questions respectively were enrolled in this study. Questions included demographic features, knowledge and usage ability about nebulizer subgrups. Evluating the results about knowledge and ability separately as % knowledge and % ability scores.
Results: It was seen that doctors (16/28) preferred using disposable-oxygen dependent nebulizers and most used bronchodilators (23/28) via nebulization. About half of the doctors (13/28) informed the patient about using nebulizer and only 4/28 doctors chose nebulizer type. Nurses had beter knowledge about cleaning nebulizer (doctors 25%, nurses 42%). Most patients (65.5%) used tap water for cleaning the nebulizers. While the ability scores were, respectively, 53.17%, 53.21%, 52.58% for the doctors, for the nurses and the patients the scores were, respectively, 38.67%, 38.82%, 42.41%.
Conclusion: These results showed that knowledge about inhaled drug therapy and nebulizers of medical personnel was poor. We believe that the results will be better after training on the subject. |
|
| 5. | Frequency of COPD and Asthma in Patients with Obstructive Sleep Apnea Syndrome and Their Effects on Severity of Obstructive Sleep Apnea Syndrome and Quality of Sleep
Banu Musaffa Salepci, Ali Fidan, Nesrin Kıral, Elif Torun Parmaksız, Gülşen Saraç, Sevda Şener Cömert, Benan Çağlayan
doi: 10.5505/solunum.2012.87049 Pages 141 - 147
Amaç: Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) ile kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) veya astım birlikte görülebilir. Çalışmamızda OUAS’li hastalarımızda KOAH ve astım sıklığı ile bu hastalıkların uyku kalitesi ve OUAS şiddetine etkisini retrospektif olarak araştırmayı amaçladık.
Gereç ve Yöntem: 2005 Ocak-2010 Ocak tarihleri arasında uyku laboratuvarımızda yatan olguların dosyaları incelendi. Tüm olgular KOAH ve astım açısından sorgulandı. Epworth Uykululuk Skalasına (EUS) göre gündüz aşırı uykululuk skorları belirlendi. Tüm hastalarda solunum fonksiyon testleri ve polisomnografik inceleme yapıldı. KOAH tanısı için GOLD, EEG skorlamaları için Rechtachaffen-Kales ve solunum skorlamaları için AASM 1999 kriterleri kullanıldı. İstatistiksel analizler için SPSS for Windows 8.0 paket programı, Ki-Kare, Kolmogorov-Smimov, T testi ve Mann-Whitney U testi kullanıldı.
Bulgular: Toplam 998 olgunun %98,2’sinde OUAS vardı. OUAS’li hastalarda %11,3 oranında KOAH tespit edildi. KOAH+OUAS’li hastalarda KOAH olmayan OUAS’li hastalara göre yaş, erkek cinsiyet ve EUS anlamlı olarak yüksek iken (p<0,05), VKİ ve uyku parametreleri açısından belirgin bir fark yoktu (p>0,05). OUAS’li olguların %6,7’sinde astım mevcuttu ve astımlı hastalarda, astımı olmayan OUAS’li hastalara göre kadın cinsiyet, VKİ, EUS ve evre 3 oranı anlamlı olarak yüksek, uyku etkinliği ve Aİ de anlamlı olarak düşük bulundu (p<0,05). Diğer uyku parametreleri açısından anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05). Sonuç: İleri yaştaki erkek OUAS’li hastalarda KOAH, genç ve kadın hastalara göre daha sıktır. Astım, obez ve kadın OUAS’li hastalarda genel popülasyona göre daha sık görülmektedir ve astımlı hastalarda uyku etkinliği daha düşük ve buna bağlı olarak EUS daha yüksektir. KOAH ve astım hastalığının varlığı ile OUAS şiddeti arasında istatistiksel bir ilişki saptanmamıştır. OUAS’li hastalarda KOAH ve astım semptomları sorgulanmalı ve solunum fonksiyon testleri yapılmalıdır. Aim: Obstructive Sleep Apnea Syndrome (OSAS) may be found concomitantly with Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) or with Asthma. In our study we aimed at retrospectively determining the frequency of COPD and asthma in patients with OSAS and their respective effects on the quality of sleep and severity of OSAS.
Material and Method: Files of patients who were evaluated in the sleep laboratory between dates January 2005 and January 2010 were analysed. All cases were examined for COPD, asthma and daytime sleepiness according to Epworth Sleepiness Scale (ESS). Pulmonary function test and polysomnograpy had been performed with all patients. For the diagnosis of COPD, GOLD criteria; for EEG scoring, Rechtschaffen-Kales criteria and for respiratory scoring, AASM 1999 criteria were used. For statistical analyses, SPSS, Chi-square, Kolmogorov-Smimov, T test, Mann-Whitney-U tests were used.
Results: Out of 998 cases 98.2% were diagnosed with OSAS of whom 11.3% of patients had COPD. Age, frequency of male sex and ESS were significantly (p<0.05) higher in patients with OSAS and COPD than patients with OSAS without COPD, but no significant differences in terms of BMI and sleep parameters were found. In patients with OSAS and asthma (6.7%); BMI, frequency of female sex, ESS, stage 3 rate were found to be significantly (p<0.05) higher, sleep efficiency and apnea index were found to be significantly lower (p<0.05) than in patients with OSAS without asthma, but no statistical differences were found in terms of other sleep parameters.
Conclusion: In older male patients with OSAS; COPD is more frequent. Asthma is more frequently seen in female obese patients with OSAS than general population. In patients with asthma sleep efficiency is lower and ESS is higher. No relation between severity of OSAS and the presence of COPD or asthma was determined. In patients with OSAS, symptoms of COPD and asthma must be questioned, pulmonary function tests must be carried out. |
|
| 6. | Comparison of Noninvasive Mechanical Ventilation Volume Assured Pressure Support Mode With Manual Pressure Support in Acute Respiratory Failure of Chronic Obstructive Pulmonary Disease
Kazım Rollas, Mehmet Bahadır Berktaş, Mine Berkoğlu
doi: 10.5505/solunum.2012.99896 Pages 148 - 157
Amaç: Kronik obstrüktif akciğer hastalığına (KOAH) bağlı akut hiperkapnik solunum yetmezliğinin düzeltilmesinde, volüm garantili basınç desteği (average volume assured pressure support: AVAPS) stratejisinin manuel basınç desteği ile, etkinlik ve tolerabilite açısından karşılaştırılmasıdır.
Gereç ve Yöntem: KOAH’a bağlı akut hiperkapnik solunum yetmezliği nedeniyle tedavi gören 35 hasta çalışmaya dahil edildi. Çalışmada sırasıyla 45 dakika manuel basınç desteği modunda, 45 dakika AVAPS modunda ve yine 45 dakika manuel basınç desteği modunda tek bir BiPAP cihazı ile ventilasyon uygulandı. Her uygulama arasında 1 saat NIMV’siz dönem bırakıldı. On bir hastaya AVAPS, 13 hastaya da basınç desteği modunda, bir geceyi içine alacak şekilde yaklaşık 24 saat NIMV uygulanmasına devam edildi. Başlangıçta ve her NIMV periyodu sonunda arter kan gazları alındı ve solunum hızları, dispne skorları (BORG vizüel analog skalası, 0=dispne yok, 10=ağır dispne), kalp hızları, arteryal kan basınçları, ventilatuar parametreler (volüm, basınç) ve maskeden kaçaklar kaydedildi.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 35 hastanın 23’ü erkek, 12’si kadındı. Vücut kitle indeksi ortalaması 27,2±5,6 kg/m2 idi. Başlangıca göre pH ve PaCO2 değerlerinde her NIMV periyodunda düzelmeler izlendi (iki değer için de p<0,001) ancak AVAPS ile manuel basınç desteği modu arasında fark bulunmadı (p>0,05). Yirmi dört saatlik izlemde AVAPS ile devam eden grupta 2 hastada, manuel basınç desteği ile devam eden grupta ise 5 hastada NIMV başarısız oldu. AVAPS ile ventile edilenlerin 8’inde, manuel basınç desteği grubundaysa 13 hastanın tümünde maskeye bağlı rahatsızlık kaydedildi. Birinci günde dakika ventilasyonu, tidal volüm ve kaçak miktarı, AVAPS modunda, manuel basınç desteği modundan anlamlı derecede farklı bulunmadı.
Sonuç: KOAH’a bağlı akut solunum yetmezliği olan hastalarda hem AVAPS hem de manuel basınç desteğinin arteryal kan gazı değerlerine olumlu etkileri vardır. AVAPS ile basınç ventilasyonu, yeterli inspiratuar basınç ile uygun volümü garanti ederek, hasta ile ventilatör ilişkisi üzerinde olumlu etkiler yapar. Aim: The aim of this study was to compare the efficacy and tolerability of average volume assured pressure support (AVAPS) strategy with the support of manual pressure in chronic obstructive pulmonary disease (COPD) patients with acute hypercapnic respiratory failure.
Materials and Methods: Thirty-five patients treated for acute hypercapnic respiratory failure due to COPD were included in the study. Ventilation was applied with the same bilevel device respectively, 45 minutes with manual pressure support ventilation, 45 minutes with AVAPS and again 45 minutes with manual pressure support ventilation modes. Between each sequence 60 minutes without noninvasive mechanical ventilation (NIMV) was provided. Thirteen patients with pressure support and 11 patients with AVAPS mode continued the application of NIMV for approximately 24 hours overenight. At the beginning and at the end of each period of NIMV; arterial blood gases, respiratory rates, dyspnea scores (BORG visual analogue scale, 0 = no dyspnea, 10 = severe dyspnea), heart rate, arterial blood pressure, ventilatory parameters (volume, pressure) and mask leaks were recorded.
Results: Twenty three of 35 patients included in the study were male and 12 were female. The mean value of body mass index was 27.2±5.6 kg/m2. With respect to the initial values of pH and PaCO2 improvements was observed in each NIMV period (for both values p<0.001), but no difference was found between AVAPS and manuel pressure support (p>0.05). After 24 hour follow-up, in two patients continuing with AVAPS group and five patients with manual pressure support, NIMV failed. In eight of patients who were ventilated with AVAPS, and in all of the 13 patients given manuel pressure support, discomfort associated with mask was observed. Minute ventilation, tidal volume and amount of leakage did not differ significantly between manual pressure support and AVAPS.
Conclusion: Both manual pressure support and AVAPS had positive effects on arterial blood gas values in patients with acute respiratory failure due to COPD. Pressure ventilation with AVAPS gives a positive impact on ventilator-patient interaction by ensuring proper volume with adequate inspiratory pressure. |
|
| 7. | The Effects of Smoking on Plasma Viscosity and Related Biochemical Parameters
Yasemin Arı Yılmaz, Atilla Güven Atıcı, Servet Kayhan, Ahmet Tevfik Sünter, Suna Türkeli
doi: 10.5505/solunum.2012.34392 Pages 158 - 163
Amaç: Bu çalışmanın amacı tromboemboli ve vasküler dolaşım bozukluğu için bir risk faktörü olduğu bilinen sigara kullanımının, mikrosirkülasyonu düzenleyen plazma viskozitesi ve diğer hemoreolojik faktörler üzerindeki etkilerini araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipte yapılan çalışmaya Haziran 2010-Haziran 2011 tarihleri arasında polikliniğimize başvuranlar arasından sağlıklı olduğu belirlenen ve çalışmaya katılmayı kabul eden ardışık 60 kişi alındı. Çalışma grubu sigara kullanma özelliklerine göre sigara içen, sigarayı bırakmış olan ve sigara içmeyen olarak üçe ayrıldı. Çalışmaya alınanların fizik muayeneleri, akciğer grafileri ve solunum fonksiyon testleriyle birlikte hemogram, sedimantasyon hızı, kolesterol, trigliserid, protein ve plazma viskozite düzeyleri ölçüldü. Plazma viskozite ölçümü için Brookfield LVDV II viskometre cihazı kullanıldı.
Bulgular: Çalışma gruplarının ortalama plazma viskozite düzeyleri, sigara içen grupta 1,29±0,26 cP, sigarayı bırakmış olan grupta 1,33±0,25 cP, hiç sigara içmeyen grupta 1,31±0,24 cP ve tümünde 1,31±0,25 cP olarak bulundu. Gruplar arasında bu değerler açısından anlamlı bir fark yoktu. Sigara kullanma düzeyi (paket/yıl) ile total protein ve albümin düzeyleri arasında pozitif; total kolesterol, trigliserid ve yüksek dansiteli lipoprotein düzeyleri arasında negatif bir ilişki saptandı (p<0,05). Fibrinojen düzeyi bu çalışmada plazma viskozitesini etkileyen tek faktör olarak belirlendi. Fibrinojen düzeyi ile yaş, kilo ve vücut kitle indeksi değişkenleri arasında pozitif korelasyon saptandı (p<0,05).
Sonuç: Sağlıklı kişilerde sigara kullanımı ile plazma viskozitesi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Ancak sigara kullanımı, diğer bazı hemoreolojik faktörleri etkileyebilir. Objective: The aim of the study was to investigate the effects of smoking, which is known as a risk factor for thromboembolism and circulatory disorders, on plasma viscosity and the other hemorheologic factors determining the microcirculation in healthy individuals.
Materials and Methods: After their acceptance sixty apparently healthy individuals attending our outpatient clinic between June 2010 and June 2011 were enrolled in this descriptive type of investigation. The study groups were classified as smokers, non-smokers, and ex-smokers according to smoking habits. After taking medical history of the volunteers; physical examination, chest radiography, pulmonary function tests were carried out. After 8 hours of fasting, blood samples were taken to determine the hemogram, sedimentation rate, cholesterol, triglyceride, protein and plasma viscosity levels. Plasma viscosity leves were measured by Brookfield LVDV II viscometer.
Results: Plasma viscosity values were found in the smokers, ex-smokers, and the non-smokers to be 1.29±0.26 cP, 1.33±0.25 cP, 1.31±0.24 cP respectively. The average value in all participants being 1.31±0.25 cP. Although these levels did not differ between the groups, the intensity of smoking (estimated in packs per year) was found to show a positive relationship with serum total protein and albumin levels; and a negative relationship with the total cholesterol, triglyceride and high density lipoprotein levels (p<0.05). In this study, fibrinogen was found to be the single parameter affecting the plasma viscosity levels; and there was a positive correlation between fibrinogen levels and the varriables of age, weight and body mass index (p<0.05).
Conclusion: A statistically significant relationship was not demonstrated in this study between smoking intensity and plasma viscosity levels. But smoking may affect some of the other hemorheologic factors. |
|
| 8. | The Diagnostic value of Interleukin-6 and C-reactive Protein to Detect Pulmonary Thromboembolism in Patients with Acut Exacerbations of Chronic Obstructive Pulmonary Disease
Derya Hoşgün, Nihal Başay, Mehmet Bahadır Berktaş, Hülya Bayız, Neslihan Mutluay, Sebahat Aksaray, Mine Berkoğlu
doi: 10.5505/solunum.2012.83798 Pages 164 - 168
Amaç: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) olgularında, genetik ve çevresel etkenlerin neden olduğu kronik bir inflamasyon söz konusudur. İnterlökin 6 (IL-6), C-reaktif protein (CRP) ve fibrinojenin akut alevlenme sırasında arttığı ve iyileşme sırasında azaldığı gösterilmiştir. Aktive makrofajlardan salgılanan IL-6, karaciğerden fibrinojen ve CRP sentezini artırmaktadır. Fibrinojen, fibrin oluşturması ve trombosit agregasyonunu desteklemesi dolayısıyla trombüs oluşumunda iki ayrı role sahiptir. Buradan yola çıkarak çalışmamızda KOAH akut ataklı olgularda dinamik toraks bilgisayarlı tomografisi (BT) ile pulmoner tromboemboli (PTE) saptanan ve saptanmayan gruplar arasında, IL-6 ve CRP düzeylerini karşılaştırmayı amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya KOAH akut atak tanısıyla kabul edilen ve yatırılarak izlenen, yaşları 38-80 (ortalama 67,04 ± 9,06) arasında değişen 52 hasta (9’u kadın, 43’ü erkek ) alındı. Hastaların serum IL-6, CRP, D-dimer tayinleri yapıldı ve dinamik BT anjiyografileri çekildi. Serum IL-6 düzeyi Biosource Immunoassay kit ile ELISA yöntemi, serum CRP düzeyi Dade Behring marka (Almanya) kit ile nefelometrik yöntem kullanılarak ölçüldü. Serum D-dimer ölçümü Amax Auto D-Dimer TM (polistiren, mikropartikül aglütinasyon asay) yöntemi kullanılarak yapıldı.
Bulgular: Elli iki KOAH akut atak olgusunun 12’sinde (%23) PTE saptandı. KOAH akut ataktaki hastalar için hematokrit, trombosit ve lökosit değerleri ile trombüs saptanıp saptanmaması arasında istatistiksel bakımdan anlamlı korelasyon saptanmazken D-dimer değeri ile anlamlı korelasyon saptandı (p: 0,003, r 0,4). Tüm olguların CRP değerleri dağılımı 7,33±6,66 mg/l idi. Trombüs olan ve olmayan olguların CRP değerleri arasında anlamlı istatistiksel fark bulunmadı (p=0,77). Olguların 31’inde (%59,6) IL-6 saptanmadı. Trombüs saptanan ve saptanmayan olguların IL-6 değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi.
Sonuç: IL-6 ve CRP değerlerinin trombüs olan ile olmayan gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı çıkmaması, kısa yarı ömürleri sebebiyle kanda yüksek olduğu dönemde kan alınmamasına
bağlandı. Çalışmamızın sonunda, KOAH alevlenmesinde IL-6 ve CRP’nin PTE tanısındaki rollerinin belirlenmesinde tek bir ölçümden çok seri ölçümlerinin daha yararlı olacağını düşünmekteyiz. Aim: Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) is characterised by a chronic inflammation caused by genetic and environmental factors. Serum interleukin-6 (IL-6), C-reactive protein (CRP) and fibrinogen levels have been shown to increase during the acute inflammatory phase and to fall during remission. IL-6 secreted by active macrophages stimulates the hepatic synthesis of fibrinogen and of CRP. In forming fibrin and in supporting thrombocyte aggregation, fibrinogen bears two separate roles in thrombus formation. On this basis we aimed to compare the IL-6 and CRP levels in COPD cases with and without pulmonary thromboembolism (PTE) determined by dynamic computed tomography (CT) of the thorax.
Materials and Methods: Included in this study were 52 patients (9 females and 43 males) of age range 38-80 (mean 67.04 ± 9.06) years diagnosed with acute COPD attack. Serum IL-6, CRP, D-dimer levels were estimated and dynamic CT angiographies were carried out. Serum IL-6 was measured by ELISA method using the Biosource Immunoassay kit. Serum CRP was measured nephelometrically using the Dade Behring (Germany) kit. Serum D-dimer was estimated using the Amax Auto D-dimer TM- polystyrene (microparticle agglutination assay).
Results: PTE was observed in 12 (23%) of the 52 acute COPD attack patients. While a statistically significant relationship between haematocrit, thrombocyte and white blood cell levels and thrombus formation could not be established, a significant correlation between thrombus formation and D-dimer levels was shown ((p: 0.003, r: 0.4). The mean CRP level of all cases, 7.33± 6.66 mg/l, did not differ significantly in groups with and without PTE (p=0.77). In 31 (59.6%) of the cases IL-6 could not be determined, and the levels were not significantly different in cases with and without PTE.
Conclusion: The lack of statistically significant differences in the IL-6 and CRP levels of cases with and without PTE was attributed to the short half lives of these parameters and not having taken blood samples when the levels were raised. Given the results of our study, we believe that IL-6 and CRP levels should be estimated not singly but serially in time to establish a relationship to the diagnosis of PTE in COPD inflammatory attacks. |
|
| CASE REPORT |
| 9. | Adult Still Disease as the Cause of Fever of Unknown Origin
Savaş Özsu, Mehtap Pehlivanlar, Murat Karkucak, Funda Öztuna, Yasin Abul, Yılmaz Bülbül, Tevfik Özlü
doi: 10.5505/solunum.2012.05658 Pages 169 - 172
Erişkin Still Hastalığı (ESH), sistemik juvenil artritin erişkin formudur. Sebebi bilinmeyen ve nadir görülen bir inflamatuar hastalıktır. Aynı zamanda sebebi bilinmeyen ateşin de önemli nedenlerinden biridir. Hastalığın tanısı infeksiyon, malignite ve romatolojik hastalıkların dışlanmasıyla konur. Artmış ferritin seviyesi hastalığı tahmin etmede oldukça önemlidir. Bu yazıda, infeksiyon tedavisine rağmen düşmeyen ateş, akciğer grafisinde bilateral alt zonlarda infiltrasyon ve perikardiyal efüzyonla başvuran 55 yaşında bir erkek hasta sunulmaktadır. Hasta geniş spektrumlu antibiyotik tedavisine yanıt vermemiştir. Üstelik birçok infeksiyon ajanının serolojisi negatif bulunmuştur. Hastaya yüksek ateş, nötrofilik lökositoz, hepatomegali ve negatif romatolojik seroloji ile ESH tanısı konulmuştur. Metil prednizolon tedavisi ile hastada klinik yanıt alınmıştır. Sonuç olarak, ESH’nin tanısı zordur ve diğer hastalıkların dışlanmasıyla birlikte klinik şüphe tanıda çok önemlidir. Adult onset Still’s disease (AOSD), the adult variant of the systemic form of juvenile arthritis, is a rare systemic inflammatory disorder of unknown aetiology that is responsible for a significant proportion of cases of fever of unknown origin. The diagnosis is exclusion of infection, malignancy, and various rheumatologic disorders. Increased ferritin levels are of particular value in establishing the diagnosis. We report a case of a 55-yearold man who presented at our hospital with high fever, bilateral lower lobe infiltration seen in the chest radiography and pericardial effusion. He received therapy with broadspectrum antibiotics, but he was unresponsive to the treatment. Also, an extensive infectious serological workup was unremarkable and negative. Hepatomegaly and high fever, neutrophilic leukocytosis, and negative rheumatologic serology were consistent with AOSD. Methylprednisolone therapy was started which resulted in a remarkable clinical improvement with disappearance of the pericardial effusion and decrease in inflammatory markers. In conclusion, it is diffucult to diagnose the AOSD, and clinical suspicion with exclusion of other diagnoses is very important. |
|
| 10. | Mediastinal Emphysema and Pneumothorax due to Noninvasive Mechanical Ventilation
Cenk Kıraklı, Dursun Tatar, Özlem Edipoğlu, Pınar Çimen, Zeynep Zeren Uçar, Emel Özden
doi: 10.5505/solunum.2012.08831 Pages 173 - 176
Noninvazif mekanik ventilasyon (NIV), akut solunum yetmezliği tedavisinde oldukça yaygın kullanılan bir yöntemdir. İnvazif mekanik ventilasyona göre daha güvenilir olduğu belirtilse de, NIV uygulaması sırasında da bazı ciddi komplikasyonlar görülebilmektedir. Bu makalede, akut astım atağına bağlı solunum yetmezliği nedeniyle NIV uygulanan bir olguda gelişen mediastinal amfizem ve pnömotoraksı bildirmeyi ve uygulama sırasında basınç düzeylerinin önemine dikkat çekmeyi amaçladık. Noninvasive ventilation (NIV) is a widely used method in the management of acute respiratory failure. Although it is reported to be safer than invasive mechanical ventilation, serious complications can occur during the application of NIV. In this article, we aimed to emphasize the importance of pressure levels by reporting a case who developed mediastinal emphysema and pneumothorax under NIV application for the management of respiratory failure due to acute asthma attack. |
|
| 11. | Two Cases of Langerhans Cell Histiocytosis with Initial Diagnosis of Tuberculosis
Berna Botan Yıldırım, Ayşegül Karalezli, Ayşegül Şentürk, Canan Hasanoğlu, Olcay Kandemir, Raci Aydın
doi: 10.5505/solunum.2012.96636 Pages 177 - 181
Langerhans hücreli histiyositozis (LHH) etiyolojisi bilinmeyen bir hastalık grubudur. Bu yazıda uzun süre tanı konulamayıp tüberküloz düşünülen LHH tanılı iki olgu sunulmaktadır.
Olgu 1: Tüberküloz lenfadenit ön tanısıyla kliniğimize sevk edilen 21 yaşındaki kadın hastanın efor dispnesi vardı. Sigara kullanımı yoktu. İki kez sağ aksiller lenfadenit nedeniyle lenf nodu (LN) diseksiyonu geçirmişti ancak lezyon nüks etmekteydi. Toraks BT’sinde yaygın kistik lezyonları, aksiller LN biyopsisinde CD1a ve S100 ile boyanan Langerhans hücreleri görüldü.
Olgu 2: Efor dispnesi ve polidipsi şikâyeti olan 27 yaşında erkek hasta polikliniğimize başvurdu. On paket/yıl sigara kullanım öyküsü vardı ama 2 yıl önce sigarayı bırakmıştı. On üç yaşında 3 kez spontan pnömotoraks geçirmiş ve sonuncusunda dekortikasyon yapılmıştı. Sekiz yıl önce şüpheli bir akciğer tüberkülozu nedeniyle antitüberküloz tedavi görmüştü. Toraks BT’sinde yaygın kistik lezyonlar mevcuttu. Hastaya, sigara içen genç erkek olması, rekürren spontan pnömotoraks öyküsü, toraks BT’deki görünümü nedeniyle LHH tanısı konuldu.
LHH, nadir bir hastalık olduğu için, tıpkı iki olgumuzda görüldüğü gibi ayırıcı tanıda akla gelmeyebilmekte ve ülkemizde yaygın bir hastalık olan tüberküloz yanlış tanısıyla hastalara gereksiz tedaviler uygulanabilmektedir. Özellikle tipik radyolojik görünüm bu hastalığı düşündürmelidir. Langerhans cell histiocytosis (LCH) is a group of diseases with unknown etiology. In this article, two cases of LCH with initial diagnosis of tuberculosis were reported.
Case 1: A 21-year-old woman who was admitted with dyspnea with the prediagnosis of tuberculosis lenfadenitis. She was not a smoker. Lymph node (LN) dissection was done twice because of right axillary lymphadenitis. Computed tomography (CT) revealed common cystic lesions. Axillary LN biopsy showed CD1 and S100 positive Langerhans cells.
Case 2: A 27-year-old male admitted with and polydipsia. He is an ex-smoker with a history of 10 packs/year cigarette smoking. He had had spontaneous pneumothorax three times. He had spontaneous pneumothorax three times at 13 year-old and underwent decortication at the last time. He had received antituberculosis treatment eight years ago. Common cystic lesions were observed in his thorax CT. He was diagnosed as LCH because he was a smoking young man with a recurrent spontaneous pneumothorax history and a typical view in his thorax CT.
If the possibility of LCH is not considered as a distinctive diagnosis, in patients like these two cases, patients could be treated incorrectly for diagnosis of tuberculosis, which is a common disease in our country. Especially typical radiological appearance should lead to consideration of this disease. |
|
| LETTER TO EDITOR |
| 12. | Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı ve Komorbiditeler
Oğuzhan Okutan, Ömer Ayten
Pages 182 - 183
|
|
|
|
|