Eurasian J Pulmonol: 2 (1)| Volume: 2 Issue: 1 - January 2000 |
|
|
| Hide Abstracts | << Back | | 1. | The effect of isradipine on pulmonary arterial pressure in patients with chronic obstructive pulmonary disease and cor pulmonale
Sema Öncül CANBAKAN, Ahmet Selim YURDAKUL, Tamer KIRAT, Yılmaz BAŞER
Pages 7 - 11
Kronik obstrüktif akciğer hastalıklarının en sık ve önemli komplikasyonu kor pulmanaledir. Bu hastalarda pulmoner hipertansiyonun erken dönemde tespit edilmesi, hastalığın takip ve tedavisinde önemlidir. Bu nedenle bu çalışma kor pulmonale gelişmiş kronik obstrüktif akciğer hastalıklı (KOAH) olgularda bir kalsiyum kanal blokeri olan isradipinin ortalama pulmoner arter basıncına(PAB), solunum fonksiyon testlerine(SFT) ve arter kan gazlarına olan etkisini araştırmak için yapıldı. Bu amaçla yaş ortalamaları 60.09 ± 6.55 olan 11 erkek olgu çalşmaya alındı. Klinik olarak stabil, kardiyak problemi olmayan bu hastalara noninvaziv ekokardiyografik yöntemle tedavi öncesi PAB, SFT ve kan gazları ölçümleri yapıldı. Tedaviye 5 mg isradipin ile başlandı ve haftada 5 mg artırılarak maksimum 20 mg'a çıkıldı. Bu dozda 2 hafta tedavi aldıktan sonra hastaların tedavisi kesildi. Tedavinin 3. ve 5. haftaları sonunda ve tedavi kesildikten bir hafta sonra aynı ölçümler tekrarlandı. Tedavinin başlangıcında ortalama PAB 36 ± 5.46 mmHg iken, 3. hafta sonunda 34.45 ± 5.48 mmHg, 5. hafta sonunda 32.91 ± 4.32 mmHg, ilacı kestikten bir hafta sonraki basınç ise 36.36 ± 4.61 mmHg olarak ölçüldü. Tedaviye isradipin eklenmesi ile hem 3. hem de 5. haftadaki ortalama PAB başlangıca göre anlamlı olarak düştü (p<0.05).İlaç dozunun submaksimum(15mg) ve maksimum(20mg) olması arasında da PAB açısından anlamlı fark mevcut idi (p<0.05). Ancak ilaç kesilmesinden sonra ölçülen ortalama PAB ile başlangıç arasında fark yoktu (p>0.05). Bu dönemlerde ölçülen FEV1 ve kan gazı analizlerinde ise istatistiki fark saptanmadı (p>0.05). Sonuç olarak; kronik kor pulmonaleli hastalarda uzun süreli oksijen tedavisi ile birlikte vazodilatör tedavi ,PAB'ı düşürmekte etkili olabilmektedir. Chronic cor pulmonale is the most important and frequent complication of chronic obstructive pulmonary diseases.The early assessment of pulmonary hypertension is important in the treatment and prognosis of patients with chronic obstructive pulmonary disease(COPD). For this reason, this study was undertaken to evaluate the effects of isradipin on mean pulmanary arterial pressure(PAP), arterial blood gas analyses and pulmonary function tests in patients with COPD and cor pulmonale. Eleven male patients with a mean age of 60.096.55 years were included in this study. Before treatment arterial blood gas analyses, pulmonary function tests and mean PAP with noninvasive ecocardiography method were performed in patients who had no cardiac proplems and who were stable clinically. Isradipine was administered orally at an initial dosage of 5 mg and was then increased by 5 mg every week until maximum dosage of 20 mg. After the maximum dosage(20 mg) was administered for two weeks, patients’ treatment was stopped. All measurements were repeated at the end of the third and fifth weeks of therapy and after the treatment was stopped.Before the initiation of the treatment mean PAP was 36 ± 5.46,at the end of the third week mean PAP was 34.45 ± 5.48,at the end of the fifth week mean PAP was 32.91 ± 4.32 and one week after the treatment was stopped mean PAP was found to be 36.36 ± 4.61.With administration of isradipine, decrease in mean PAP at the third and fifth weeks was statistacally significant according to the initial measures(p<0.05). There was a significant difference in mean PAP levels between submaximum dosage(15 mg) and maximum dosage(20 mg) of the drug. The mean PAP measured after stopping the treatment was not significantly different from the initial mean PAP value. The FEV1 and arterial blood gas measures in all periods were not statistically different(p>0.05). As a conclusion; pulmonary vasodilator therapy in addition to long-term therapy with low-flow oxygen for COPD and cor pulmonale have effected on decreasing mean PAP. |
|
| 2. | Knowledges and approaches of physicians on asthma
Sibel ÖZKURT, Fatma FİŞEKCİ, Remzi ALTIN, Beyza AKDAĞ
Pages 12 - 16
Bronş astmalı hasta ile karşılaşma durumu olan hekimlerin astma konusundaki bilgi ve yaklaşımlarını değerlendirmek amacıyla Haziran 1998'de 90 hekime 12 sorudan ibaret anket formu uyguladık. 63 pratisyen, 12 iç hastalıkları, 10 göğüs hastalıkları ve 5 çocuk hastalıkları hekimi anketi cevapladı. Hekimlerin büyük çoğunluğu (%35.6) hastalarına 6-10 dakika, küçük bir grubu (%7.8) da 20 dakikadan fazla zaman ayırıyordu. Hekimlerin %34.4'ü hastalarının %10'dan azının düzenli kontrole geldiğini belirtti. Hastalara ayrılan zaman ile düzenli kontrole gelme arasında pozitif bir korelasyon olduğu görüldü (r=0.372, p<0.001). Uzun süreli kronik astma tedavisinde hekimler en fazla %81.1 oranıyla inhale beta-2 agonistleri kullanıyorlardı, inhale kortikosteroid kullananlar ise %60 oranındaydı. Astmanın akut atak tedavisinde hekimlerin %61.1'i peroral veya intravenöz kortikosteroid, %60'ı intravenöz teofilin, ancak %52.2'si beta-2 agonistleri tercih ediyordu. 1996 yılında Toraks Derneği Astma Çalışma Grubu tarafından hazırlanan Bronş Astması Tanı ve Tedavi Rehberi hekimlerin ancak %19'una ulaşmıştı. Hekimlere astma ile ilgili daha yaygın eğitim programlarının uygulanmasıyla, bu hastalığa yaklaşım konusunda istenilen düzeyin elde edilebileceğini umuyoruz. To evaluate the knowledge and approaches of physicians on asthma, who may encounter with bronchial asthma patients, we took a poll of 12 questions to 90 physicians in June 1998. 63 general practitioners, 12 internists, 10 chest disease specialist and 5 pediatricians answered the poll. The duration rezerved for one patient examination was 6-10 mins by majority of physicians(35.6%) but more than 20 mins by minority (7.8%). 34.4% of the physician said that less than 10% of their patients came to regular controls. It was realized that there was a positive correlation between one patient exam duration and coming to regular control (r=0.372, p<0.001). For long term treatment of chronic asthma, physician gave to the patients most frequently inhaled beta-2 agonist (81.1%) but inhaled corticosteroids less frequently (60 %). Of physicians, 61.1 %, 60 % and 52.2 % prefered peroral or intravenous corticosteroids, intravenous theophylline and beta-2 agonist, respectively, for treatment of acute asthma crisis. The guideline of Bronchial Asthma Diagnosis and Treatment, prepared by Thoracic Society Asthma Study Group in 1996, was available by 19 % of physicians. We hope that the expected approach level to asthma patients may be obtained by applying more common education programs related to asthma for physicians. |
|
| 3. | Smoking habits in high-school students in düzce
Peri Arbak, Füsun Erdem, Özgür Karacan, Özlem Özdemir
Pages 17 - REVIEWER LIST
Amaç: Prospektif bir çalışmayla lise öğrencilerinin sigara kullanma alışkanlıklarını değerlendimektir. Yöntem: Sekiz yüz bir Düzce Lisesi öğrencisi, sigara içme alışkanlıkları ve sigara kullanma üzerine düşünceleri araştırılmak üzere bir anketle değerlendirildi. İstatistiksel analizler SPSS 5.0 programı ile yapıldı. Bulgular: Deneklerin % 52,4' ü erkek, % 47,6'sı kızdı. Yaş ortalaması 15.9 (13-20) idi. Deneklerin % 18,1'i sigara kullanmakta idi. Kız öğrencilerde sigara kullanma oranı % 5,9 iken erkeklerde % 12,9 idi. Cinsiyet ile sigara içme hızı arasındaki bağlantı istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0,05). Sigara içen deneklerin % 52,7' si sigara kullanmaya 15 yaşından sonra başlamışlardır. Ailenin ekonomik durumuyla sigara kullanımı arasında istatistiksel olarak anlamlı bağlantı vardı (p=0,014). Arkadaş çevresi sigaraya başlamak için en etkili faktördü (% 75,9). Sigara kullanmayı sürdürmede en önemli neden stres idi( % 68,9). On yaşından sonra sigaraya başlayan denekler sigarayı bırakmaya istekli bulundu (p<0,05). Sonuç: Sonuç olarak kırsal alandaki lise öğrencilerinde sigara kullanma hızı kentlerdeki lise öğrencilerinden daha düşük bulundu. Background: We designed a prospective study to evaluate the smoking habits of high-school students. Materials-methods: 801 students of Düzce High-School were evaluated by a questionnaire intented to secure information about their smoking habits and concerning their ideas on smoking.Statistical analyses were done with SPSS 5.0 programme. Results: Boys and girls are 52,4 % and 47,6 %,respectively. Mean age was 16 1 years (13-20), 18,1 % of students were smokers; while 5,9 % of girls and 12,9 % of boys were smoking. The relation between gender and smoking rate was statistically significant (p<0,05).52,7 % of smokers had begun smoking after 15 years old. There was statistically significant relation between economical status of family and smoking (p=0,014).Friends were socially the most effective factors about begining to smoke (75,9%).Stress was the most important reason to continue smoking (68,9%). Students begun to smoke after 10 years old were significantly eager to quit smoking(p<0,05). Conclusion: As a result, smoking incidence is lower in students of a high-school in urban area than their age group in city high-schools. |
|
| 4. | Bronchoalveolar lavage analysis of a patient who developed bleomycin induced alveolitis and fibrosis
A. Füsun ÖNER EYÜBOĞLU, Gönül AYDIN, Hakan ÖZKARDEŞ
Pages 22 - 26
Bleomisin, akciğerde birikimi sonucunda interstisyel fibrozise neden olan sitotoksik bir antibiyotiktir. Alveolit ve interstisyel fibrozisin gelişiminde bleomisinin doğrudan toksik etkisine bağlı olarak açığa çıkan reaktif oksijen metabolitlerinin yanısıra inflamatuvar reaksiyonun bir parçası olarak ortama göç eden lenfosit, makrofaj ve epitel hücrelerinden salınan sitokinlerin de rolü vardır. Seminomatöz testis tümörü tanısı ile bleomisin içeren kemoterapi almakta iken interstisyel akciğer fibrozisi saptanan bir olguda, bronkoalveoler lavaj (BAL) yöntemi ile izole edilen hücreler T lenfosit (CD3+, CD4+, CD8+), B lenfosit, doğal öldürücü (natural killer- NK) hücre ve makrofajlara özgül iki-renkli şoresan monoklonal antikorlarla boyandı ve şovsitometrik yöntemle hücre profili değerlendirildi. Transbronşial biyopsi ve BAL sonuçları alveolit ve akciğer fibrozisi ile uyumlu bulunan hastaya kortikosteroid tedavisi başlandı. Tedavi sonrasında elde edilen BAL hücreleri yeniden şovsitometrik yöntemle incelendi. Sağlıklı birey değerleri ile karşılaştırıldığında; tedavi öncesi ve sonrası BAL örneklerinde CD3, CD4, CD8, B lenfosit, makrofaj hücre dağılımı, sağlıklı grup BAL değerleri ile aynı düzeylerdeyken, NK hücre popülasyonunda sağlıklı bireylere göre belirgin yükseklik saptandı (% 13.9) ve bu yüksekliğin tedavi sonrasında da sürdüğü gözlendi (% 16.8). Kortikosteroid tedavisine karşın devam eden NK hücre yüksekliği ilaca bağlı akciğer fibrozisi gelişiminde bu hücrelerin önemli rol oynayabileceğini düşündürmektedir. Bleomycin is a cytotoxic antibiotic that accumulates in the lung and causes interstitial fibrosis. The induction of alveolitis and interstitial fibrosis is caused by the production of reactive oxygen metabolites due to the direct toxic effect of bleomycin as well as cytokines and other mediators secreted by the lymphocytes, alveolar macrophages and epithelial cells that migrate into the site as part of the inflammatory process. We isolated lung cells in a seminomatous testis tumor case who developed interstitial fibrosis during combination chemotherapy including bleomycin by means of the bronchoalveolar lavage (BAL) method. The cell profile was determined by flowcytometric analysis of the isolated cells stained with two-color fluorescence monoclonal antibodies against T lymphocytes (CD3+, CD4+, CD8+), B lymphocytes, natural killer (NK) cells and macrophages. As transbronchial biopsy and BAL sampling revealed pulmonary fibrosis the patient was put on corticosteroid therapy. Changes in the cell profile after treatment was determined by repeat BAL sampling and flowcytometric analysis. The pre- and posttreatment BAL CD3, CD4, CD8, B lymphocyte and macrophage distributions were similar with those of the healthy BAL cell profile, while a significant increase was present in the NK cell population (13.9 %) that persisted after treatment (16.8 %). This persistent increase in the NK cell population despite therapy suggested that these cells may have a significant impact on bleomycin induced pulmonary fibrosis. |
|
| 5. | Bronchiolitis obliterans with organizing pneumonia
Emel HANCI, Osman N. HATİPOĞLU, Celal KARLIKAYA, Erhan TABAKOĞLU, Selçuk BİLGİ, Tuncay ÇAĞLAR
Pages 27 - 30
Bronşiolitis obliterans organize pnömoni (BOOP) çok sayıda klinik durumla ilişkili histopatolojik bir tablodur. Öksürük, dispne ve el eklemlerinde şişlik ve ağrı yakınmaları olan, idiopatik BOOP tanısı koyduğumuz 48 yaşındaki bir erkek hastayı sunuyoruz. Akciğer grafisinde bilateral alt zonlarda interstisyel ve alveoler opasiteler, yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografide buzlu cam ve balpeteği görünümü saptanmıştır. Bronkoalveoler lavaj incelemesinde alveoler makrofaj oranı %46, lenfosit oranı %34, nötrofil oranı %17 ve eozinofil oranı %3 olarak bulunmuştur. Transbronşial biopsi tanısal olmayıp nonspesifik fibrozis ile uyumluydu. BOOP tanısı mini-torakotomi ile konmuştur. Olguyu nadir görülmesi nedeniyle çeşitli yönleri ile sunduk. Bronchiolitis obliterans with organizing pneumonia (BOOP) is a histopathologic entity that has been described in association with numerous clinical conditions. We present a 48 years old man patient diagnosed of idiopatic BOOP, who was suffering from coughing, dyspnea, and swelling and pain in hand joints. Chest X-ray showed bilateral alveolar and interstitial infiltrates at the lung bases and high resolution computed tomography disclosed the ground glass and honeycombing appearences. Bronchoalveolar lavage analysis showed an alveolar macrophage rate of 46%, a lymphocyte rate of 34%, a neutrophil rate of 17% and an eosinophil rate of 3 %. Transbronchial biopsy was not diagnostic and its result was compatible with nonspecific fibrosis. The diagnosis of BOOP was established by mini-thoracotomy. We reported the case with several aspects because of its rarity |
|
| 6. | The relationship between skin prick tests and serum specific ige which is determined by chemiluminescence method in the diagnosis of respiratory system allergies.
Emel HARMANCI, Tercan US, Necla ÖZDEMİR, Yurdanur AKGÜN, Aydın AYDINLI, Sevda MUTLU
Pages 31 - 35
Öykü, fizik muayene ve deri prick testleri esas alınarak atopik astma ve/veya rinit tanısı konulan 37 hastada kemiluminesans yöntemi ile spesifik IgE (sIgE) çalışıldı. 23 hastada Dermatophagoides pteronyssinus (Der p), 19'unda Der farinea (Der f) ve 15 hastada karma ot polenine karşı pozitif deri testi mevcuttu. Öykü, fizik muayene ve prick test ile nonatopik olarak değerlendirilen 10 normal kişi kontrol grubu olarak alındı. Der p için sIgE'nin duyarlılık, özgüllük ve tanı değeri sırasıyla %79, %100 ve %85; Der f için, %85, %90 ve %86; karma ot polenleri için %80, %90 ve %84'dü. Specific IgE was measured with chemiluminescent system in 37 patients with atopic asthma and/or rhinitis which were diagnosed on the basis of complaints, physical examination and skin prick tests (SPT). Twenty three patients had positive SPT result against to Der p, 19 patients had to Der f and 15 had to mixed grass pollens. 10 normal subjects were included in the study as control group which were nonatopic according to medical history, physical examination and SPT. Sensitivity, specifity and diagnostic yield were as follows respectively, for Der p sIgE; %79, %100 and %85; for Der f sIgE, % 85, %90 and %86; and for mixed grass pollen sIgE, %80, %90 and %84. |
|
|
|
|