The role of serum eosinophilic cationic protein level in monitoring allergic asthma therapyDilaver TAŞ1, Faruk ÇİFTÇİ2, Ömer DENİZ2, Ergun TOZKOPARAN31Diyarbakır Askeri Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Servisi, Diyarbakır
2GATA Çamlıca Göğüs Hastalıkları Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Servisi, İstanbul
3Mareşal Çakmak Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Servisi, Erzurum
The purpose of this study is to investigate the role of the serum eosinophilic cationic protein (ECP) level for monitoring allergic bronchial asthma therapy. Seventeen atopic patients with asthma and ten healthy control subjects were enrolled in the study. Total IgE, peripheral blood eosinophil count, pulmonary function tests and serum ECP measurements were performed to all the subjects. The asthmatic patients were given fluticasone propionate and salbutamol as needed for six weeks. The same investigations were repeated after the treatment.The peripheral blood eosinophil count and serum ECP levels were significantly higher in asthmatic patients than in normal subjects (p<0.01,p<0.01 respectively). The serum ECP levels showed positive correlation with the peripheral blood eosinophil count (p<0.01). The serum ECP levels were negatively correlated with peak expiratory flow (PEF) (p<0.05); however, no correlation was detected between the serum ECP levels and FEV1 (p>0.05). After six weeks of treatment, peripheral blood eosinophil count and the serum ECP levels significantly decreased in the asthmatic group(p<0.01, p<0.01 respectively). Pulmonary function tests (PEF and FEV1) showed statistically significant improvement (p<0.01). We conclude that the serum ECP level is a valuable marker of the inflammatory changes in the airways of atopic asthmatic patients. As an objective parameter,serum ECP measurement may be used to monitor disease activity and predict the efficacy of antiinflammatory treatment in atopic asthmatic patients. Keywords: eosinophilic cationic protein, bronchial asthma, treatment
Allerjik bronş astımı tedavisinin izlenmesinde serum eozinofil katyonik protein düzeyinin değeriDilaver TAŞ1, Faruk ÇİFTÇİ2, Ömer DENİZ2, Ergun TOZKOPARAN31Diyarbakır Askeri Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Servisi, Diyarbakır
2GATA Çamlıca Göğüs Hastalıkları Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Servisi, İstanbul
3Mareşal Çakmak Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Servisi, Erzurum
Bu çalışma, allerjik bronş astımı tedavisinin izlenmesinde serum ECP (eozinofil katyonik protein) düzeyinin değerini araştırma amacıyla yapılmıştır. Çalışmamıza, atopisi olan 17 bronş astımlı hasta ve kontrol grubu olarak 10 sağlıklı gönüllü alındı. Çalışma ve kontrol gruplarında, solunum fonksiyon testleri, total IgE, periferik kan eozinofil sayımı ve serum ECP ölçümü yapıldı. Astımlı hastalar, 6 hafta boyunca şutikazon propiyonat ve gerektiğinde salbutamol kullandı. Altı haftalık tedavi sonrası aynı testler tekrarlandı. Periferik kan eozinofil sayısı ve serum ECP düzeyi, normal bireylere göre astımlı hasta grubunda anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla p<0.01, p<0.01). Serum ECP düzeyi, kan eozinofil sayısı ile pozitif korelasyon gösterdi (p<0.01). Ayrıca, serum ECP düzeyi ile PEF (tepe akım hızı) arasında negatif korelasyon saptandı (p<0.05). Ancak, FEV1 ile herhangi bir korelasyon saptanamadı (p>0.05). Tedavi periyodunun sonunda, periferik kan eozinofil sayısı ve serum ECP düzeyleri bronş astımlı grupta anlamlı bir düşme gösterdi (sırasıyla p<0.01, p<0.01). Solunum fonksiyon testleri (PEF ve FEV1), antiinflamatuvar tedavi öncesine göre anlamlı olarak yüksekti (p<0.01). Serum ECP düzeyleri, atopik astımlı hastaların hava yollarındaki inflamatuvar değişiklikleri gösteren önemli bir belirteçtir. Serum ECP, atopik astımlı hastalarda, antiinflamatuvar tedavi etkinliğinin saptanmasında, hastalık aktivitesinin izlenmesinde, diğer testlerle birlikte objektif bir parametre olarak kullanılabilir. Anahtar Kelimeler: eozinofil katyonik protein, bronfl astımı, tedavi.
Dilaver TAŞ, Faruk ÇİFTÇİ, Ömer DENİZ, Ergun TOZKOPARAN. The role of serum eosinophilic cationic protein level in monitoring allergic asthma therapy. Eurasian J Pulmonol. 2003; 5(2): 41-48 |
|