Results of radiotherapy in 173 patients with superior vena cava syndromeFazilet ÖNER DİNÇBAŞ1, Banu ATALAR1, Sedat KOCA1, Semra ÖZGÜR YÖRÜK21İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı, İstanbul
2Türk Kanserle Savaş Vakfı, İstanbul
A retrospective analysis was made between years 1978-2000 to assess the results of 173 patients with superior vena cava syndrome (SVCS) treated with radiotherapy. 156 of the patients were male and 17 were female, median age being 55 (ages 17-85). Biopsy or cytological investigation was performed to 119(69.8%) of the patients before and after therapy. Histological diagnosis was obtained in 59.5% of the patients. The most common histology causing SVCS was non-small cell carcinoma. Median duration of symptoms was 30 (2-180) days. Dyspnea was the most frequent symptom. 91(52.6%) patients received chemotherapy. A median of 4500 cGy (3000-6600 cGy) dose radiotherapy with three different fractination schedule was applied. In 67 patients conventional fractionation up to 50-66 Gy, with a daily dose of 1.8-2 Gy was used. 43 patients were given a high initial dose of 4 Gy daily for 3-4 days and continued with conventional doses. 63 patients had 30-36 Gy with a daily dose of 3 Gy. Median survival was 4(1- 192) months. A subjective response was detected in 165(95.4%) of the patients and the response rate was >50% in 134 (77.5%). Early palliation rate (?2200 cGy) was significantly higher in patients treated with a high initial dose than the other fractionation groups. Overall survival rates of the study group for one and two years were 14.6% and 3% respectively. Radiotherapy is an effective and secure method for achieving subjective palliation in the treatment of SVCS. Beginning with high doses may be helpful for early palliation;however, does not improve overall survival rate. Morover, radiotherapy can be applied before definitive histological diagnosis is available. Keywords: Lung cancer, radiotherapy, SVCS
173 vena cava superior sendromlu olgunun radyoterapi sonuçlarıFazilet ÖNER DİNÇBAŞ1, Banu ATALAR1, Sedat KOCA1, Semra ÖZGÜR YÖRÜK21İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı, İstanbul
2Türk Kanserle Savaş Vakfı, İstanbul
Vena cava superior sendromu'nda (VCSS) radyoterapi sonuçlarını araştırmak amacıyla 1978-2000 yılları arasında radyoterapi uygulanmış 173 olgu retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Olguların 156'sı erkek 17'si kadın, medyan yaş 55'tir (17-85). 119 olguda (%68.8) tedavi öncesi veya sonrası, biyopsi veya sitolojik inceleme yapılmış; 103'ünde (%59.5) histolojik tanı elde edilmiştir. En fazla VCSS' ye neden olan histolojik grubun küçük hücreli dışı akciğer kanseri olduğu belirlenmiştir. Semptomların ortaya çıkış süresi, medyan 30 (2-180) gündür. Dispne en sık görülen semptomdur. Olguların 91'ine (%52.6) kemoterapi uygulanmıştır. Üç farklı fraksiyonasyon şeması ile medyan 4500 cGy (3000-6600 cGy) radyoterapi uygulanmıştır. 67 olguya 1.8-2 Gy günlük doz ile başlanıp 50-66 Gy; 43 olguya yüksek dozla (4 Gy) başlanıp, 3-4 gün sonra konvansiyonel dozlarla devam edilip 45-50 Gy; 63 olguya 3 Gy günlük dozla toplam 30-36 Gy radyoterapi uygulanmıştır. Medyan sağkalım 4 (1-192) aydır. Olguların 165'inde (%95.4) subjektif yanıt elde edilmiş, %77.5'inde %50'den fazla palyasyon sağlanmıştır. Yüksek dozla başlanıp konvansiyonel dozlarla devam edilen olgularda, erken palyasyon oranı (?2200cGy) diğer fraksiyonasyonlara göre daha yüksektir (p=0.02). Olguların 1 ve 2 yıllık genel sağkalım oranları sırasıyla %14.6 ve % 3 olarak bulunmuştur. Radyoterapi VCSS'nin tedavisinde subjektif palyasyon sağlamada etkin ve güvenli bir yöntemdir. Yüksek ışın dozu ile tedaviye başlanması erken palyasyon sağlanması bakımından etkili olmakta ancak sağkalım açısından üstünlük göstermemektedir. Anahtar Kelimeler: akciğer kanseri, radyoterapi, VCSS
Fazilet ÖNER DİNÇBAŞ, Banu ATALAR, Sedat KOCA, Semra ÖZGÜR YÖRÜK. Results of radiotherapy in 173 patients with superior vena cava syndrome. Eurasian J Pulmonol. 2003; 5(3): 105-111 |
|