Eurasian J Pulmonol: 2 (2)| Volume: 2 Issue: 2 - April 2000 |
|
|
| Hide Abstracts | << Back | | 1. | Effects of heparine and nacl on nasal lavage ecp and tryptase levels in patients with mild asthma and rhinitis
Bülent TUTLUOĞLU, Bilun GEMİCİOĞLU, Nail YILMAZ, Ahmet Rasim KÜÇÜKUSTA, Günseli KILINÇ YILMAZ, Mustafa YAMAN
Pages 36 - 41
Allerjik inflamatuvar hastalıklar esnasında salgılanan mediatörler allerjik hastalığın klinik semptomlarını oluştururlar. Allerjik rinitli hastalarda nazal lavaj sıvılarında mast hücrelerinden salgılanan triptaz ve eozinofillerden salgılanan eozinofilik katyonik proteinin (ECP) seviyelerinin yükseldiğine dair çalışmalar mevcuttur. Çalışmamızın amacı astım ve rinit yakınmaları olan hastalarda allerjen provakasyonu olmaksızın nazal lavaj ECP ve triptaz düzeylerini normallerle karşılaştırmak, antiallerjik ve hipertonik bir solüsyon olan heparin ve izotonik sodium klorür uygulanmasının ECP ve triptaz seviyelerine etkisini araştırmaktır. Çalışmaya 39 bronş astım ve rinitli hasta ve 15 nonallerjik nonsemptomatik kontrol alınmıştır. Hastalardan 19 unun (Grup A) bir burun deliğine kg başına 1000 U heparin (Liquemine,Roche ) diğer burun deliğine aynı miktarda izotonik Na Cl Rhinoşow cihazı ile uygulandıktan 30 dakika sonra her iki burun boşluğundan nazal lavaj sıvısı alınmıştır. Grup B 20 astım ve rinitli hastadan oluşmuş, Grup C ise (kontrol grubu) 15 kişiden oluşmuş olup, bu gruplara nazal lavaj öncesi hiçbir bir madde uygulamadan sadece bir burun deliğinden lavaj yapılmıştır. Nazal lavaj öncesi izotonik NaCl uygulanan burunda ECP 5.67±4.78mcg/l,triptaz 1.80±1.3 mcg/l iken heparin uygulanan burunda ECP 3.74±2.48,triptaz 1.83±1.3 olarak bulunmuştur. Aradaki fark anlamsızdır (p>0.05). Grup B'de nazal lavaj ECP seviyeleri 14.78±11.4 mcg/L olarak bulunmuş olup triptaz seviyeleri ise 1.74±1.2 mcg/L olarak ölçülmüştür. Grup B'nin nazal lavaj ECP düzeyleri gerek Grup A'nın her iki nazal lavaj değerinden , gereksede kontrol grubunun nazal lavaj değerlerinden anlamlı yüksek bulunmuştur (p<0.05). Bu grubun da nazal lavaj triptaz düzeyleri diğer gruplarla anlamlı fark göstermemiştir (p>0.05). Sonuç olarak nazal lavaj ECP ölçümlerinin havayollarındaki inflamasyonu göstermede yararlı bir kriter olabileceğini, lavaj öncesi uygulanan heparinin , ECP ve triptaz seviyelerine izotonik NaCl'den farklı bir etki yapmadığı kanaaatine vardık. generates clinical symptoms of allergic disease.There are a number of studies showing the increase in levels of tryptase and eosinophilic cationic protein (ECP) , secreted from mast cells and eosinophils respectively in nasal lavage fluid of patients with allergic rhinitis. The purpose of our study was to compare nasal lavage ECP and tryptase levels in patients with bronchial asthma and rhinitis with healthy controls and to investigate the effects of heparin as a hypertonic and antiallergic solution and physiologic saline administration on basal nasal lavage ECP and tryptase levels. 39 patients with bronchial asthma and rhintis and 15 non allergic asymptomatic control subjects enrolled in the study. In a group of 19 patients (group A) 1000U /kg of heparin to one nasal cavity and the same amount of isotonic sodium chlorure to other was applied and nasal lavage was performed half an hour later. Group B consisted of 20 patients with asthma and rhinitis and 15 healthy controls included in group C. Nasal lavage was performed to these two groups from one nasal cavity without prior application any other material. ECP and tryptase levels in nasal lavage were 5.67±4.78 mcg/dl and 1.83±1.3 mcg/dl respectively after NaCl application and these levels were 3.74±2.48mcg/dl and 1.80±1.3 mcg/dl respectively after heparin application. The difference was statistically nonsignificant (p>0.05).Nasal lavage ECP levels in group B were 14.78±11.4 mcg/l and 1.74±1.2 respectively. ECP values were significantly higher compared to both group A and healthy controls (p<0.05) . But the diference of tryptase levels were not significant . In conclusion we decided that, nasal lavge ECP levels can be a good inflammation marker in airways of asthmatic patients and preperformed heparin has no different affect from isotonic NaCl on nasal lavage ECP and tryptase levels. |
|
| 2. | Pulmonary function testing, plain radiography and high resolution computed tomography in patients with ankylosing spondylitis
Ayten FİLİZ, Yalçın KEPEKÇİ, Nazan BAYRAM, Akif ŞİRİKÇİ, Öner DİKENSOY
Pages 42 - 46
Ankilozan spondilit vakalarında yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografi ile akciğer parenkimindeki patolojiler araştırılmıştır. Çalışmamızda prospektif olarak New York kriterlerine göre tanısı konmuş 21 ankilozan spondilitli olgunun anamnez, fizik muayene, solunum fonksiyon testleri, diffüzyon kapasitesi, akciğer grafileri ve yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografileri değerlendirildi. Yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografide 14 hastada (%66) patolojik bulgular saptandı. 5 (%23) hastada interstisyel akciğer hastalığı bulguları: interlobüler septal kalınlaşma (n: 3), buzlu cam manzarası (n: 4), parenkimal nodüller (n:3), subplevral band (n:1) görüldü. 5 hastanın hiçbirinde akciğer grafisinde interstisyel hastalık bulgusu saptanmadı, 2 sinde apikal fibrozis vardı. 5 hastanın birinde semptom vardı. Hepsinin fizik muayene ve solunum fonksiyon testleri normaldi. İkisinde diffüzyon kapasitesi düşük bulundu. Bu çalışmada ankilozan spondilitte apikal fibrobüllöz hastalık dışında akciğer parenkiminde yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografi ile interstisyel hastalık ve interstisyel hastalık dışı bulgular saptanmış ve yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografi akciğer grafisinden daha değerli bulunmuştur. Pulmonary parenchymal abnormalities has been investigated by high resolution computed tomography in patients with ankylosing spondilitis. The history, physical examination, lung function tests, diffusion capacity, chest radiograms and high resolution computed tomography (HRCT) findings were analyzed prospectively in 21 patients diagnosed according to the New York criteria. HRCT scanning showed abnormal findings in 14 (66%) patients. Interstitial changes were present in 5 (23%): interlobular septal thickening (n=3), ground glass pattern (n=4), parenchymal nodules (n=3), subpleural band opacity (n=1). Chest radiograms did not show interstitial changes in any of the 5 cases while there was apical fibrosis in 2. Only one of the 5 cases was symptomatic and all had normal physical examination and lung function tests. DLCO was reduced in 2 cases. HRCT revealed interstitial and noninterstitial abnormalities apart from fibrobullous disease in patients with ankylosing spondilitis. It was found superior to plain radiography in detecting pulmonary parenchymal changes. |
|
| 3. | The investigation of the existence of helicobacter pylori in the bronchoscopic lung specimens of patients with bronchiectasis.
Ahmet İLVAN, Hakan ÖZTÜRKERİ, Firuz ÇAPRAZ, Hakan ÇERMİK
Pages 47 - 51
Gastrit, peptik ülser, mide lenfoması gibi hastalıklardaki rolü iyi bilinen Helicobacter pylori'nin son yıllarda bronşektazi ile ilişkili olduğunu öne süren çalışmalar yayınlanmaktadır. Bu çalısmada yaş ortalaması 22.0±1.9 olan tümü erkek 31 bronşektazili hastada ve yine tümü erkek benzer yaş grubunda (21.6±1.4) 56 sağlıklı kontrol olgusunda ELISA yöntemi ile serum anti-H. pylori IgG düzeyleri ölçüldü. Ayrıca hasta grubunda bronşektazili lob veya segment bronşundan bronkoskopla alınan korumalı fırça ve biyopsi örneklerinden hızlı üreaz testi, kültür, histopatolojik inceleme ile H. pylori varlığı araştırıldı. Anti-H. pylori IgG, bronşektazili hastaların 18'inde (%58.1), kontrollerin 38'inde (%67.9) pozitif bulundu. Anti-H. pylori IgG seviyeleri bronşektazili olgularda 45.4±49.8, kontrol grubunda 52.6±52.8 U/ml idi. Hem seropozitişik oranı, hem de ortalama IgG düzeyleri bronşektazili hastalarda kontrollere göre düşük bulundu; ancak aradaki fark anlamlı değildi. Bronşektazili hastaların tümünde hızlı üreaz testi negatif idi. Korumalı fırça ve bronş mukoza biyopsilerinden yapılan H. pylori kültürlerinde üreme olmadı. Biyopsi örneklerinin histopatolojik değerlendirmesinde kronik nonspesifik enşamasyon bulguları saptandı fakat H. pylori izlenmedi. Lojistik regresyon analizi kullanılarak serolojik durum ile sigara kullanımı, 24 saatlik balgam miktarı, spirometrik ölçümler (FVC, FEV1) ve bronşektazili lob sayısı ilişkisi değerlendirildi; H. pylori seropozitişiği ile değerlendirmeye alınan klinik özellikler arasında ilişki bulunamadı. Bu araştırma bronşektazili hava yollarından bronkoskopla alınan materyallerde H. pylori'nin araştırıldığı ilk çalışmadır. Sonuç olarak, bulgularımızla bronşektazi gelişiminde H. pylori'nin rolü olup olmadığı konusunda fikir yürütülememekle birlikte, bronşektazili hastaların akciğerlerinde bu bakterinin bulunmadığını; kronik kolonizasyon ve enfeksiyon etkeni olmadığını, bronşektazinin ilerlemesinde de rolü bulunmadığını söylemek mümkündür. The role of Helicobacter pylori in gastritis, peptic ulcus and gastric lymphoma is well known. In recent years some studies that suggest the relationship between this organism and bronchiectasis were published. In this study, serum anti-H. pylori IgG levels were measured in 31 male patients (mean age±SD, 22.0±1.9) and in 56 healthy male individuals (mean age±SD, 21.6±1.4). In addition, H. pylori was investigated by rapid urease test, culture and histopathological examination in protected catheter brush and biopsy specimens taken by bronchoscopy from the bronchiectatic lobe or segment bronchi. Anti-H. pylori IgG was positive in 18 (58.1%) of patients with bronchiectasis and 38 (67.9%) of control subjects. The mean SD anti-H. pylori IgG level was 45.4±49.8 U/ml in patient group and 52.6±52.8 U/ml in controls. Both H. pylori seropositivity rate and IgG level were lower in patients than controls, but the differences were not significant. Rapid urease test was negative in all of the patients with bronchiectasis. H. pylori was not isolated from the cultures of protected catheter brush and biopsy specimens. Chronic nonspecific inflammatory changes were observed in the histopathological examination of the biopsy specimens but the organism was not detected. Logistic regresyon analysis was applied to the data of patients with bronchiectasis; the serum IgG status was constituted as dependent variable. No relation between the serological status and clinical characteristics including smoking, FVC, FEV1, 24h sputum volume and lung lobes with bronchiectasis was found. This is the first study which investigates H. pylori in specimens taken by bronchoscope from bronchiectatic airways. Although, it is not possible to put forward whether H. pylori has a role in the formation of bronchiectasis, the results of our study showed that this organism does not exist in the bronchiectatic airways, it is not the agent of infection and chronic colonization, and so it has not a role in the progression of bronchiectasis. |
|
| 4. | Bronchial artery embolization in the management of hemoptysis
Sevim DÜZGÜN, T.Bahadır ÜSKÜL, Kürşat ÖZVARAN, Nejat ALTUNTAŞ, Reha BARAN, İzzet ROZANES
Pages 52 - 55
Bronşiyal arter embolizasyonu (BAE) hemoptizi tedavisinde önemli bir alternatif yöntemdir. Merkezimize 1997 yılı içinde hemoptizi ile başvuran olgulardan tanıları inaktif tbc. ve bronşektazi [3 olgu] , aspergilloma [1 olgu] olan seçilmiş 4 olguya [ 3 erkek ,1 kadın,yaş ortalaması 46 ] selektif anjiografi sırasında polivinil alkol (PVA) partikülleri ile BAE uygulandı. Olguların hiçbirinde ciddi komplikasyon gelişmedi. Halen takip edilmekte olan 4 olgudan 1 olguda embolizasyon tekrarı gerekmezken, 2 olguda 1 kez, 1 olguda 2 kez embolizasyon tekrarı yapıldı. Olgularda daha sonra hemoptizi gözlenmedi. BAE 'nun, özellikle hayatı tehdit eden hemoptizi ile başvuran seçilmiş olgularda denenmesi gereken etkili bir tedavi yöntemi olduğu sonucuna varıldı. Bronchial artery embolization (BAE) is an important alternative procedure in the management of hemoptysis. In our center, in 1997, BAE was performed in 4 selected cases [ 3 male, 1 female] who suffered from hemoptysis with inactive tuberculosis and bronchiectasis [ 3 cases], and aspergillosis [ 1 case]. BAEs were performed by means of polyvinyl alcohol particles (PVA) during selective angiography. No severe complications were seen. In two years follow-up period; while one case didn’t need reembolization, 3 cases needed reembolization: two of them once, one of them twice. Hemoptysis didn’t occur later. We conclude that BAE is an effective technique in the treatment of hemoptysis especially life-threatening hemoptysis. |
|
| 5. | Co-Incidence of Lung Cancer and Pulmonary Tuberculosis
Dursun Tatar, Oğuz Kilinç, Arzu Yorgancıoğlu, Nimet Aksel, Hüseyin Halilçolar, Rıfat Özacar
Pages 56 - 60
The co-incidence of pulmonary tuberculosis tb and cancer was investigated retrospectively in patients, who were admitted to our hospital between the years 1990-95, and diagnosed as lung cancer. Fifteen of the 1012 patients with lung cancer had pulmonary tb also (1.48 %). Six of them had active and nine had inactive tb. Sputum smear for acid fast bacilli was positive in all of active cases. Nine cases were considered as inactive with clinical, radiographic and bacteriologic findings. The histologic type of lung cancer was non-small cell in all cases, The radiographic localizations of lesions were at the same site in 13 cases and at opposite site in two cases, Cavitation was present in five and mass lesion was present in 10 of cases. In conclusion; in old patients, diagnosed as lung tb, exhibiting atypical radiographic and clinical appearance, coincidence of malignancy must be suggested. And also, in patients with lung cancer, as an infective agent, worsening clinical situation, tb must be considered in differential diagnosis, |
|
| 6. | Malpractice in pulmonary tuberculosis. Medical, ethic and deontological issues.
Celal KARLIKAYA, Esin KARLIKAYA, Şahin KILIÇLI, Osman N. HATİPOĞLU
Pages 61 - 68
Toplumda ilaca dirençli tüberküloz formlarının yayılmasında ulusal tüberküloz kontrol programına uymayan yanlış tanı ve tedaviler önde gelen nedenlerdendir. Özel bir pratisyen hekim tarafından antitüberküloz ilaç direncine davetiye çıkaracak şekilde yanlış tedavi uygulanan; uygun tanı ve tedavisi geciktirilerek, hem hastanın hem toplumun sağlığı ile oynanan üç olgu sunuldu. Olgulardan 18 yaşındaki bayan hastada başvuru sırasında piyo-pnömotoraks, dissemine akciğer tüberkülozu ve şok tablosu; 44 yaşındaki erkek olguda minimal artış gösteren infiltrasyon ve plörezi; 36 yaşındaki erkek olguda tüberküloz ampiyem vardı. Her üç olgu da uygun tedavilerle düzeltilebildi. Tüberküloz savaşı, tüberkülozda malpraktis ve tıbbi etik ve deontolojik sonuçlarını irdeledik. Non-compliant diagnostic and therapeutic practices with national tuberculosis control programs are the major causes of the emergence of drug-resistant tuberculosis in the community. Herewith, we report three cases diagnosed in our clinic in the last year, who were managed by a private, general practicing doctor. Disease progression and complications such as empyema and pneumothorax, antituberculous drug resistance, diagnostic delay, public exposure of tuberculosis were the faulty consequences. All the three cases could be treated with appropriate therapies. We discuss tuberculosis control, malpractice and its medical, ethic and deontological issues. |
|
| 7. | Unusual cause of mediastinal lymph node enlargement: amyloidosis
A.F. Öner EYÜBOĞLU, Şule AÇAY, Beyhan DEMİRHAN
Pages 69 - 72
Amiloidozis idiopatik ya da başka bir hastalığa ikincil olarak dokularda eozinofilik proteinöz materyal birikimi ile karakterize bir patolojidir. Vücutta solid organları tutan amiloidozis %30-40 oranında lenf nodlarında da (LN) yerleşir. LN tutulumu %80 oranda periferik yerleşim gösterir. Literatürde mediastinal LN da amiloid birikimi nadiren bildirilmektedir. Posteroanterior grafilerinde mediastinal genişleme saptanan kronik böbrek yetmezlikli üç olgu etyolojileri araştırılmak üzere incelemeye alındı. Olgularımıza yapılan toraks BT'de çok sayıda konglomere mediastinal lenfadenomegali saptanması üzerine bir olguya mediastinoskopik lenf nodu eksizyonu, bir olguya skalen lenf nodu, bir olguya ise aksiller lenf nodu biyopsileri yapıldı. Her üç olgunun ekzisyonel biyopsi örneklerinin patolojik incelemesinde kristal viyole ve kongo kırmızısı ile yapılan amiloid boyamasında kuvvetli pozitif reaksiyon saptandı. Kronik hastalığı olan olgularda; sebebi açıklanamayan mediastinal kitle ya da genişleme varlığında mediastinal amiloidozisin tanıda akılda bulundurulması gerekliliği ve eksizyonel lenf nodu biyopsisinin tanıdaki önemli yeri olgularımız nedeniyle bir kez daha irdelendi. Amyloidosis refers to a pathology characterised by accumulation of eosinofilic proteinaceous material in tissues. Which develop idopatically or secondary to other diseases. Amyloid deposition occurs particularly in solid organs and the rate of lymph node (LN) involvement has been reported as 35%. Periferic LN involvement is pre dominont as a range of 80%. Accumulation of amyloid material in isolated mediastinal LN is reported even more rare in the literature. Three cases with a history of chronic renal failure who presented madiastinal enlargement in their chest xrays, were evaluated to determine their etiologies. Three of our patients went through excisional LN biopsies as their thorasic CT scan findings were consistent with conglomerated multipl LN enlargement (one by mediastinoscopic excisional LN biopsy, one by scalene LN and one by axillary LN biopsies). Amyloid material deposition was detected in each patient specimen by crystal violet and congo red staining. In patients with a history of chronic disease; amyloidosis should be taken into consideration in the presence of mediastinal enlargement with undetermined etiologies and, excisional lymph node biopsy is essential in the diagnosis of this rare seen pathology. |
|
| 8. | Pnömolojinin tarihçesi Faruk YENEL
Pages 73 - 75
|
|
|
|
|