Eurasian J Pulmonol: 7 (3)| Volume: 7 Issue: 3 - July 2005 |
|
|
| Hide Abstracts | << Back | | 1. | Immunohistopathological evaluation of bronchial biopsies before and after 4-month inhaled steroid treatment in mild-moderate asthmatic patients
Cengiz AYYARECİ, Cem TİGİN, Filiz KOŞAR, Sedat ALTIN, Murat KIYIK, Sadettin ÇIKRIKÇIOĞLU, Dilek YILMAZBAYHAN
Pages 97 - 102
Hafif-orta dereceli bronş astımlı hastalarda inflamasyon ve kalıcı yapısal değişikliklerin mevcut olup olmadığını ve tedavi ajanlarının(inhale steroidler) astmatik havayollarındaki patolojik değişiklikler üzerine olan etkinliğini gösterebilmek amacıyla 15 hafif -orta dereceli bronş astımı hastasının tedavi öncesi ve 4 aylık inhale steroid tedavisi sonrası alınan bronş biyopsilerinde bazal membran kalınlığı, mast hücre sayısı ve eozinofil sayısı ve aktivitesi üzerindeki etkinliğini araştırıldı. Hafif-orta dereceli hastalarda yapılan bronş biyopsilerinde bazal membran kalınlığında ve mast hücre sayısında 4 aylık inhale steroid tedavisi sonrası anlamlı derecede azalma tespit edildi. Konvansiyonel boyama yöntemleriyle eozinofil ve aktif eozinofil sayısında anlamlı bir azalma tespit edilmez iken immunhistokimyasal boyama yapıldığında aktif eozinofil sayısındaki azalma ileri derece anlamlı bulundu. Ayrıca inhale steroid tedavisi sonrası (4. ay sonrası) FEV1, %FEV1, PEF, %PEF de anlamlı düzelme ile birlikte PD20(FEV1)de de artış tespit edildi. Hafif-orta derecedeki bronş astımı olgularında bile havayollarında kalıcı yapısal değişiklikler başlamaktadır.Antiinflamatuar ilaçlar(inhale steroidler) bu hastalarda mast hücre sayısında ve bazal membran kalınlığında azalmaya sebep olmaktadırlar. Bu da bronş astımında inhale steroid kullanımının erken başlanması gerektiğinin önemini vurgulamaktadır. The size of the basal membrane, mast cell count and eosinophil count and activity in bronchial biopsies from 15 mild-moderate asthmatic patients were obtained before and after a 4-months inhaled steroid treatment to detect the presence of inflammation and permanent structural changes in mild to moderate asthmatic patients and to demonstrate the efficacy of medical agents (inhaled steroids) on the pathological changes in asthmatic airways. We established a significant decrease in the size of basal membrane and mast cell count in the bronchial biopsies from patients with mild-moderate disease after a 4-month inhaled steroid treatment. With conventional staining methods we found no significant decrease in total and active eosinophil counts; on the other hand, immunohistochemical staining revealed highly significant decrease in active eosinophil count. Moreover, after the inhaled steroid treatment (after fourth months), we showed an increase in PD20(FEV1) together with a significant improvement in FEV1, FEV%, PEF and PEF % and an increase in PD20 (FEV1). Permenant structural changes in the airways occur even in mild to moderate asthmatic patients. Antiinflammatory agents (inhaled steroids) cause reduction in mast cell count and the size of basal membrane in these patients. This emphasizes the necessity of early involvement of inhaled steroids in the managment of bronchial asthma. |
|
| 2. | Sleep perception and reliability of sleep history in patients admitted to sleep disordes center
Tansu ULUKAVAK ÇİFTÇİ, Oğuz KÖKTÜRK
Pages 103 - 106
Çalışmamızda uyku bozukluklarında uyku anamnezinin güvenilirliğini ve polisomnografi (PSG)'nin önemini araştırmayı amaçladık. Çalışmaya 78 hasta alındı ve hastalara PSG uygulanan gecenin sabahında bir anket uygulandı. Ankette hastalara yatağa yattıktan kaç dakika sonra uykuya daldıkları, kaç saat uyudukları ve gece boyunca kaç kez uyandıkları soruldu. Hasta yanıtları PSG verileri ile karşılaştırıldı. Apne-hipopne indeksi (AHİ)>5 olup OSAS tanısı alanlar grup 1, AHİ<5 olanlar grup 2 olarak kabul edildi. Grup 1'in anket yanıtları ile PSG verileri arasında korelasyon yoktu. Grup 2'nin ise kaç saat uyudukları ve gecede kaç kez uyandıkları ile ilgili soruların yanıtları ile PSG verileri arasında pozitif korelasyon saptandı (p=0.016). Çalışmamızda, özellikle uyku apneli hastaların uykularını doğru değerlendiremedikleri için uyku anamnezlerinin güvenilir olmadığı ve mutlaka uyku parametreleri için de PSG uygulanması gerektiği sonucuna varıldı. The aim of this study was to determine the reliability of the sleep history and the importance of polysomnography (PSG) in sleep disorders. 78 patients were included in our study. The patients were asked to answer a questionnaire the morning after PSG was performed. The patients were asked to answer about what the PSG night like; approximately how many minutes it took to fall asleep; how many minutes they slept and how many times they woke up. The answers of the patients and the sleep data in the PSG records were compared. The patients who had apnea-hypopnea index (AHI) >5 and had obstructive sleep apnea syndrome were considered as group 1, the patients who had AHI <5 as group 2. There was no correlation between the answers of the patients in group 1 and the PSG record. In group 2 the patients’ answers about how many times they woke up and their sleep duration and the PSG sleep data were correlated. In conclusion, the sleep history of the patients with sleep apnea is not reliable and it is seen that the PSG is important in diagnosis. |
|
| 3. | Analysis of bronchoscopy and computed tomography findings in response evaluation of lung cancer treatment
Aydan ÇAKAN, Birsen ŞAHİN, Nimet AKSEL, Ahmet Emin ERBAYCU, Ayşe ÖZSÖZ, Ömer SOY
Pages 107 - 114
Kemoterapi ve radyoterapinin etkinliğinin değerlendirilmesinde tümör yanıtı en önemli kriterlerden biridir. Akciğer kanserinde tümör yanıtının değerlendirilmesinde kullanılan bilgisayarlı toraks tomografisi ve bronkoskopik inceleme sonuçları, kemoradyoterapinin etkilerinin başka yönlerini analiz ettiklerinden farklı olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı tümor cevabının değerlendirilmesinde bronkoskopinin yerini belirlemek ve bilgisayarlı tomografideki tümör yanıtı ile arasındaki uyumu araştırmaktır. 1999-2003 yılları arasında histolojik olarak primer akciğer kanseri tanısı alan ve kemoterapi (ve/veya radyoterapi) uygulanarak bilgisayarlı tomografi ve bronkoskopi ile tümör cevabı değerlendirilen ardışık 52 olgu çalışmaya alındı. Olguların evreleri, histolojik tipleri, bronkoskopik ve radyolojik tümor lokalizasyonları, uygulanan tedavi rejimleri, tedavi sonrası tomografik ve bronkoskopik bulguları çalışmaya alındı. Olgular radyolojik ve bronkoskopik olarak tedaviye verdikleri yanıt açısından tam yanıt, kısmi yanıt, stabil hastalık ve progresif hastalık olarak değerlendirildi. Tomografide tam yanıt %21.2, kısmı yanıt % 48, stabil yanıt %26.9, progresif hastalık % 3.8 oranında görüldü. Bronkoskopide ise bu oranlar sırası ile %0, %44.2, %28.8 ve %13.5 idi. Histolojik grupların tomografideki yanıtlarına bakıldığında küçük hücreli dışı akciğer kanserli (KHDAK) olgularda en sık (%76) kısmi yanıtın izlendiği, küçük hücreli akciğer kanserindeki tam yanıt oranının KHDAK'ne göre daha yüksek (%28.6 karşılık %14.7) olduğu saptandı. Bronkoskopik olarak tam yanıt izlenen olguya rastlanmazken her iki histolojide bronkoskopik kısmi yanıt oranları yüksek bulundu. Olguların %40'ında tomografi ve bronkoskopi arasında tam uyum saptandı. Histolojik tipten bağımsız olarak bronkoskopide tümör regresyonu saptanan olguların büyük oranda tomografide de regresyon gösterdiği, ancak tomografideki tam yanıt ile bronkoskopik tam yanıt uyumunun daha az olduğu görüldü. Tümör cevabının değerlendirilmesinde tomografi ve bronkoskopinin birlikte kullanılmasının en doğru sonucu ortaya koyabileceği kanısına varıldı. In the evaluation of the efficacy of chemotherapy and radiotherapy, tumor response to therapy is one of the most important criteria. Bronchoscopy and computerized thorax tomography, two different methods used in the evaluation of tumor response in lung cancer may reveal different results since they evaluate the different phases of the response. The aim of this study was to determine the value of bronchoscophy in evaluation of tumor response and to evaluate the correlation between bronchoscopy and tumor response in computerized tomography. 52 patients with primary lung carcinoma who were treated with chemotherapy (and/or radiotherapy) and had bronchoscopy and computerized tomography for response evaluation were included in the study. The tumor stage, histological types, bronchoscopic and radiological tumor localizations, treatment regimens and the radiological- bronchoscopic findings after treatment were all evaluated. The patients were classified according to radiological and bronchoscopic response to treatment as complete response, partial response, stable disease and progressive disease. In computerized tomography, complete response, partial response, stable response and progressive disease were 21.2%, 48%, 26.9% and 3.8% respectively. In bronchoscopy complete, partial, stable and progressive disease were 0%, 44.2%, 28.8% and 13.5% respectively. We found that partial response (76%) was the leading response pattern in non small cell lung cancer . The complete response in small cell lung cancer(28.6%) was more than nonsmall cell cancer (14.7%). No patient had bronchoscopically complete response. Bronchoscopic partial response rates were found to be higher in both histological types. 40% of patients had concordance with bronchoscopic and tomographic findings. Unrelated to histologic type, most of the patients experiencing tumor regression in bronchoscopy also had regression in tomography. Complete response in tomography was less concordant with complete response in bronchoscopy. We concluded that for tumor response evaluation bronchoscopy and tomography should be used together in order to get the most accurate result. |
|
| 4. | Effectiveness of gemcitabine-cisplatin chemotherapy in nonsmall cell lung cancer
Fatma DEMİRCİ ÜÇSULAR, Özgür USLU, Fevziye TUKSAVUL, Mehmet GÜLPEK, Timur KÖS, Salih Z. GÜÇLÜ
Pages 115 - 122
İleri evre küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK) tedavisinde gemsitabin-sisplatin kemoterapisinin etkinliği araştırıldı. 1999- 2002 tarihleri arasında kliniğimizde izlenen ve gemsitabin-sisplatin protokolu uygulanan 48 hastanın verileri retrospektif olarak gözden geçirildi. Dosya kayıtları histolojik tip, evre, kemoterapi kür sayısı, kemoterapi ile elde edilen yanıt, toksisite ve genel sağkalım açısından incelendi. Toplam 48 non-rezektabl KHDAK'li hastanın değerlendirilmeye alındığı çalışmada 46'sı erkek 2'si kadın olup, yaşları 39-74 arasındaydı (yaş ortalaması: 64). Hastaların 26'sı (%54) evre III B, 22'si (% 46) evre IV idi. Histolojik alt tip dağılımı şöyleydi: 20 hasta (% 41) skuamöz hücreli, 9 hasta (% 19) adenokarsinom, 1 hasta (%2) büyük hücreli, 18 hasta (% 38) küçük hücreli dışı. Hastaların tümüne gemsitabin-sisplatin kemoterapi rejimi ilk sıra tedavi olarak verildi ve 234 kür uygulandı. 2 kür sonrası yapılan değerlendirmede yanıt elde edilen olgularda aynı rejimle tedaviye devam edilerek tedavi 6 küre tamamlandı. İlk sıra gemsitabin-sisplatin protokolu ile 1 hastada tam yanıt (%2.09), 27 hastada kısmi yanıt (%56.25) elde edildi. Median sağkalım 13.2 ay olarak bulundu. Evre IIIB KHDAK'li olgularda median sağkalım ve 1 yıllık sağkalım sırasıyla 13.4 ay ve % 51 bulundu. Evre IV KHDAK'li olgularda median sağkalım ve 1 yıllık sağkalım sırasıyla 12.3 ay ve % 36 bulundu. Grade 4 anemi % 2.3 , Grade 4 nötropeni % 9.4, Grade 4 trombositopeni ise % 10.25 oranında izlendi. Sonuç olarak evre IIIB ve IV KHDAK'li hastalarda gemsitabin- sisplatin rejiminin etkili ve tolere edilebilirliği yüksek bir kombinasyon olduğu tesbit edildi. The effectiveness of gemcitabine-cisplatin chemotherapy in the treatment of advanced stage non-small cell lung cancer was evaluated. Data from 48 patients followed in our clinic and treated with gemcitabine-cisplatin protocol between 1999-2002 reviewed respectively. File records were evaluated according to histological type, grade, number of chemotherapy cycle, response to chemotherapy, toxicity and overall survival. 46 of 48 non-resectable NSCLC patients were male, 2 of them were female and their ages were ranged between 39 to 74 (average age were 64). 26 patients (54%) were stage IIIB and 22 of them (46%) were stage IV. The distribution of histological subtype were as follows: 20 patients with squamous cell type (41%), 9 patients with adenocarcinoma (19%), 1 patient with large-cell type (2%), 18 patients with non-small cell type (38%). All of the patients received gebcitabinecisplatin chemotherapy as a first line therapy and continued for total number of 234 cycles. Patients with favorable response after 2 cycles continued with the same regimen and completed to a total of 6 cycles. Through the gemcitabine-cisplatin protocol, 1 patient experienced a complete response (2.09%) while 27 patients showed partial response (56.25%). The median survival was 13.2 months. The median survival and one year survival rate for stage IIIB patients were 13.4 months and 51% respectively. For NSCLC satege IV patients the median survival and one year survival rate were 12.3 months and 36% respectively. Grade 4 anemia was observed in 2.3% of the cases while grade 4 neutropenia and grade 4 thrombocytopenia were seen in 9.4% and 10.25% of the patients, respectively. As a result, this study showed that gemcitabine-cisplatin regimen is an effective combination with a favorable tolerability and toxicity profile. |
|
| 5. | Acute tumor lysis syndrome in a small cell lung cancer case
Peri ARBAK, Cahit BİLGİN, Öner BALBAY, Zerrin BİCİK
Pages 123 - 126
Akut Tümör Lizis Sendromu (TLS) tümör kitlesi fazla olan lenfoproliferatif hastalıklarla birlikte sık olarak görülür. Solid tümörlerle TLS'unun ilişkisi yaygın olmasa da bildirilmiştir. Biz de az görülen bir örnek olarak metastatik akciğer kanserli hastada gelişen TLS'unu sunduk. Elli sekiz yaşında erkek hasta, bilgisayarlı tomografi incelemesinde sol akciğer alt lobda kitle, çok sayıda hipodens karaciğer lezyonları ile hastaneye yatırıldı. Karaciğer biyopsi örneğinde küçük hücreli akciğer kanseri (KHAK) metastazı tespit edildi. Cisplatin (60mg/gün 1.gün)-Etoposid (120mg/gün 3 gün) tedavisi başlandı. Hastanın biyokimya değerleri kemoterapi öncesi ve sonraki 1. ve 2. günler normaldi. Hasta hastaneden taburcu olduktan sonra 7. günde akut renal yetmezlikle acil servise kabul edildi. TLS tanısı konan hasta hemodiyalizle tedavi edildi. 3 hemodiyaliz sonrası biyokimyasal parametreler normale döndü. Bundan sonra 4 kür oral etoposid ile semptomatik iyileşme ve akciğer filminde kısmi cevap gözlendi. Literatürdeki diğer vakalarla karşılaştırıldığında bizim olgumuzda TLS'unun daha geç ortaya çıktığını gözledik. Klinisyenlerin özellikle yaygın evreli KHAK'nde bu nadir fakat ölümcül komplikasyon nedeniyle dikkatli olmaları gerektiği sonucuna vardık. As a result of large tumor burden, acute tumor lysis syndrome (TLS) is most often seen with lymphoproliferative disorders. An uncommon association of solid tumors and TLS also have been reported. We present a patient with metastatic lung carcinoma who developed TLS. A 58- year-old male was hospitalized for a mass in left lower lobe of lung and multiple low attenuation lesions in liver revealed by computed tomography. Liver biopsy specimen revealed metastatic small cell lung carcinoma. Cisplatin (60 mg/m2,day1), Etoposide (120 mg/m2,day 1,2,3) regimen was started. Biochemical parameters of the patient were in normal ranges before chemotherapy, one and two days after chemotherapy. At the seventh day of discharge from the hospital, our patient admitted to emergency department with acute renal insufficiency. Patient was recruited to hemodialysis for TLS. After 3 cycles of hemodialysis biochemical parameters were normalized. Since then etoposide regimen (100 mg/day for 14 days/monthly) was used. After 4 cycles of oral Etoposide regimen symptomatic relief and incomplete response according to chest radiograph were observed. Our case was presented with a later occurence of TLS when compared with the other cases from literature. We concluded that especially in disseminated small cell lung cancer (SCLC), clinicians must be aware of this rare but fatal complication. |
|
| 6. | Tüberküloz tedavisinde ilaç yan etkileri Serdar ERTURAN
Pages 127 - 132
|
|
|
|
|