Eurasian J Pulmonol: 8 (3)| Volume: 8 Issue: 3 - July 2006 |
|
|
| Hide Abstracts | << Back | | 1. | The diagnostic effectiveness of bronchoscopic and non-bronchoscopic methods in diagnosing ventilatör associated pneumonia
Demet Çelik, Tülay Şahin Yıldız, Ahmet Ilgazlı, Ayşe Wilke, İlknur Başyiğit, Füsun Yıldız, Kamil Toker
Pages 95 - 101
AMAÇ: Klinik olarak Ventilatör İlişkili Pnömoni (VİP) tanısı konulan hastalarda, Endotrakeal Aspirasyon (ETA) ile alınan örneklerle, bronkoskopik yöntemler olan Bronkoalveoler Lavaj (BAL) ve korumalı fırça tekniği (KF) ile alınan örneklerin kantitatif kültürlerinin tanısal etkinliklerini karşılaştırmaktır. GEREÇ-YÖNTEM: Çalışmaya yoğun bakım ünitesinde yatan, en az 48 saat mekanik ventilasyon uygulanan ve klinik olarak VİP düşünülen 17'si erkek, 6'sı kadın toplam 23 hasta alındı. Sedasyonu takiben öncelikle ETA, takiben KF ve BAL ile örnekler alındı ve kantitatif kültür için mikrobiyoloji laboratuvarına gönderildi. Kanlı agar, Eosine Metilen Blue (EMB) ve çukulata agara kantitatif kültür ekimi yapıldı. Her üç yöntemde de 24-48 saatlik inkübasyondan sonra koloni sayımı yapılarak, kantitasyon değerleri belirlendi. Üreyen bakterilerin identifikasyonları ve antibiyogram duyarlılık testleri ViTEK ile yapıldı. BULGULAR: ETA örneğinde 23 hastanın 22'sinde kültürlerde üreme bulunurken, BAL'da 22, KF'de ise 21 hastanın kültüründe mikroorganizma ürediği tespit edildi. Kantitatif kültürlerde ise eşik değerin üzerinde ETA'da 21, BAL'da 22, KF'de ise 21 hastada üreme olurken, ETA'da 2, BAL'da 1, KF'de ise 1 hastada üreme olmadı. İzole edilen mikroorganizmalar sırasıyla Acinetobacter spp., Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa ve Stenotrophomonas maltophilia idi. ETA, KF ve BAL'ın kantitatif kültür örnekleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). SONUÇ: VİP tanısında kullanılan ETA ve bronkoskopik yöntemlerin tanısal değerleri arasında farklılık tespit edilemedi. Bu nedenle daha kolay, daha ucuz ve daha az deneyim gerektiren ETA'nın kantitatif kültürünün, bronkoskopik yöntemlerin uygulanamadığı durumlarda KF ve BAL'a alternatif bir tanı yöntemi olarak kullanılabileceği düşünülmektedir. Bununla birlikte çok ciddi olgularda ya da empirik tedaviye yanıtsız hastalarda invazif tekniklerin uygulanması gerekebilir. Study OBJECTIVE: The aim of this study was to compare diagnostic value of quantitative cultures obtained by Endotracheal Aspiration (EA) and bronchoscopic methods such as Bronchoalveolar Lavage (BAL) and Protected Specimen Brush (PSB) in patients with clinically diagnosed as Ventilator Associated Pneumonia (VAP). MATERIAL-METHODS: Seventeen male, 6 female totally 23 patients who were mechanically ventilated at least 48 hours in intensive care unit and had clinical suspicion of VAP were included in the study. Patients were sedatisized under mechanical ventilation and ETA samples were taken previously. Then, patients underwent bronchoscopy with PSB sampling and BAL, all samples were sent to microbiology laboratory. Blood agar, Eosine Methylene Blue and chocolate agars were used for quantitative cultures. Quantitative values of colony counts were determined following 24-48 hours of incubation period in all three methods. Identification and antibiotic susceptibility tests of bacteries grown in cultures were performed by VITEK. RESULTS: While 22 of 23 patients had positive cultures in ETA samples, 22 positivity in BAL and 21 in PBS were determined in quantitative cultures. There were 21 growths in ETA cultures, 22 growths in BAL fluid cultures and 21 growths in PSB cultures above threshold level, 2 ETA, one BAL and one PSB cultures were negative. The identified microorganisms were Acinetobacter spp., Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa and Stenotrophomonas maltophilia respectively. There were no statistically significant differences between culture results of ETA, PSB and BAL (p>0.05). CONCLUSION: No difference was noted between the diagnostic values of ETA and bronchoscopic methods in diagnosis of VAP. For this reason, we suggest that quantitative cultures of ETA which is more easy, cheap and requires less experience can be used as an alternative diagnostic method to PSB and BAL where these two methods can not performed. However, use of invasive methods might be necessary in critically ill cases or in patients who don't respond the empiric therapy well. |
|
| 2. | From doctors perspective a dilemma in lung cancer; should the patients be informed about their diagnosis
Nurçin Çimen Özışık, Zeliha Arslan, Özlem Malas Oruç, Sema Saraç, Bahar Tüzün, Gülfem Yurteri, Murat Özışık
Pages 102 - 108
Kanser tanısının hastaya söylenmesi konusunda, akciğer kanseri (AKC CA) tanısını koyma ihtimali yüksek olan doktorların bakış açılarını değerlendirmeyi amaçladığımız bu çalışma Şubat 2005'te İstanbul'da üç üniversite ve dört devlet hastanesinde göğüs hastalıkları, göğüs cerrahisi, radyasyon onkolojisi ve medikal onkoloji bölümlerinde görevli doktorlara uygulanan bir anketle oluşturuldu. Çalışmaya, 102'si (% 62.2) göğüs hastalıkları, 28'i (% 17.1) göğüs cerrahı, 34'ü (% 20.7) onkolog, toplam 164 doktor katıldı. Katılanların 95'i (%57.9) kadın, 69'u (%42.1) erkek ve yaş ortalamaları 32.68 ± 6.78 idi. 'AKC CA olsaydınız, tanının size söylenmesini ister miydiniz?' sorusuna 149'u (% 90.9) evet cevabı verdi. Evet cevabı ile demografik özellikler ve AKC CA tanısı almış yakın varlığı arasında anlamlı ilişki yoktu.'AKC CA olduğunuzu öğrenseniz, nasıl bir davranış modeli geliştireceğinizi ön görüyorsunuz?' sorusuna cerrahların 'kabul ve tedavi için çaba gösterme' şeklindeki cevap oranı anlamlı yüksekti (p<0.05).'Sizce AKC CA olan bir hastaya tanısı açık ve anlaşılır biçimde söylenmeli mi?'sorusuna kanser tanısı almış yakını olanlar tanının kişiye açık ve net bir biçimde söylenmemesi yönünde tercihte bulunmuşlardı. Onkologların çoğu kanser tanısı almış hastalarını psikologa yönlendirmişti (p<0.001). Katılımcıların 129'u (%81.1) AKC CA için şu an mevcut tedavi yöntemleri ile tedavi olmak istiyordu ve bu cevap ile 'AKC CA olduğunuzu öğrenseniz, nasıl bir davranış modeli geliştireceğinizi ön görüyorsunuz?' sorusuna verilen cevap arasında anlamlı ilişki vardı (p<0,001). Katılımcıların %64.4'ü alternatif tedavi yöntemlerinin varlığını kabul ediyor ve kullanılmasını onaylıyordu. This study was conducted via the questionnaires given to the doctors working in radiation and medical oncology, pulmonology and thoracic surgery clinics from 3 university and 4 state hospitals in o'dcstanbul in February 2005 to evaluate their opinion about if the patient should be informed about their diagnosis. The study was performed as a questionnaire to 164 doctors 102(62.2%) pulmonologist, 28(17.1%) thoracic surgeon, 34(20.7%) oncologist. Of the 164 participants 95 (57.9%) were male, 69 (42.1%) were female and mean age was 32.68±'b16.78 years. Hundred and forty nine (90.2%) participants wanted to be informed about their diagnosis if they had lung cancer. There was no statistically significant relationship with demographic features and presence of a relative who was diagnosed as lung cancer. Thoracic surgeons answered as "accept and make effort for treatment" more than the others (p<0.05) for the question "if you had learned you had lung cancer, what kind of behavioral model would you react with?". Most of the participants who had relatives with lung cancer answered as the diagnosis should not be said directly to the patients. The question about if they had ever directed their patients to psychologist was answered as 'yes' by most of the oncologists. The question 'would you want to be treated with the current treatment methods if you had lung cancer?' was answered as 'yes' by 129 (81.1%) doctors and there was a significant relation with the answer of the question if you had learned you had lung cancer what kind of behavioral model would you react with? (p<0.001). Among the participants 64.4% preferred alternative treatment modalities. |
|
| 3. | The evaluation of young and old patients with non-small cell lung cancer
Sibel Arınç, Kürşat Özvaran, Onur Çelik, Levent Alpay, İpek Akbaş, Murat Durucu, Reha Baran
Pages 109 - 113
AMAÇ: Bu çalışmayı akciğer kanserli genç(≤45) ve yaşlı hasta (≥65) gruplarının klinik özelliklerini ve prognozunu karşılaştırmak amacıyla planladık.
GEREÇ-YÖNTEM: Küçük hücreli dışı akciğer kanserli(KHDAK) 45 yaş altı ve 65 yaş üstü iki grup oluşturularak grupların klinik semptomları, patolojik tanıları,sağkalım süreleri karşılaştırıldı.İstatistik analiz için Pearson’s Ki-kare ve long rank testli Kaplan Meier metodları kullanıldı.
BULGULAR: Birinci grupta 33 hasta, ikinci grupta 67 hasta vardı.Bunların 94’ü erkek ve 6’sı kadındı. (I.grupta 30 erkek, 3 kadın II. Grupta 64 erkek 3 kadın) İki grup arasında evre ve cinsiyet dağılımı açısından fark gözlenmedi.(p>0.05)En yaygın semptom öksürük olup bunu her iki grup için kilo kaybı, göğüs ağrısı, hemoptizi takip etti. Dispne, yaşlı hastalarda daha fazla görülen semptomdu.(p<0.036)Genç hastalarda adenokarsinom oranına daha fazla rastlandı.( Genç hastalarda %47, yaşlı hastalarda %21 oranında adenokarsinoma tesbit edildi.) Genç olgular daha yoğun kemoterapi ve radyoterapi tedavisi aldılar ve sağkalım süresi (ortalama 52,21±54,63 hafta) yaşlı hastalara göre(ortalama 27,13±32,34 hafta) daha uzundu.(p<0,01)
SONUÇ: KHDAK’li genç olgularda adenokarsinom oranına daha sık rastlandı ve kombine tedavi alan genç hastalarda(kemoterapive/veya radyoterapi) sağkalım süresi daha uzun bulundu. AIM: The aim of our study was to compare clinical characteristics and prognosis in young (≤'b245 years) and old (≥'b365 years) patients with non-small cell lung cancer (NSCLC).
METHODS: The symptoms, pathologic characteristics, tumor staging, treatment modality and prognosis were compared between Group I and II composed of patients less than 45 years old and older than 65 years with NSCLC respectively. Pearson’s chi square and Kaplan-Meier method with log-rank test were used for statistical analysis.
RESULTS: Thirty three patients were ≤'b245 years old and 67 ≥'b365 years old of whom 94 were male and 6 female (group I included 30 male, 3 female; group II 64 male, 3 female). Regarding stage and sex a statistical difference was not observed (p>0.05). Cough was the most frequent presenting symptom in older patients (p<0.036). We found that adenocarcinoma was significantly high in group I (16/33;47.1%) when compared with Group II (14/67; 21.2%). Young patients received more aggressive treatment (chemotherapy and/or radiotherapy) compared with older ones. Survival was better in young patients (52,21±'b154,63 week) when compared with older ones (27,13±'b132,34 week)(p<0.01).
CONCLUSION: Among patients with NSCLC, adenocarcinoma was more frequently seen in young patients. Young patients were treated more aggressively and had better prognosis than older patients. |
|
| 4. | The respiratory function tests of the marble workshop workers in Aydın city
Neslihan Soysal, Hulki Meltem Sönmez, Münire Kuru Karabaş
Pages 114 - 118
Bu çalışma mermer tozuna maruziyetin Aydın ili taş işçilerinin solunum fonksiyonları üzerine olası etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışma Ekim-Kasım 2004 döneminde Aydın şehrinde yapıldı. MIR Spirobank taşınabilir spirometre cihazı ile mermer atölyelerinde çalışan işçilerin solunum fonksiyon testi (SFT) yapılarak, elde edilen değerler yaş ve cinsiyet uyumlu, toz maruziyeti bulunmayan kontrol grubu ile karşılaştırıldı. Çalışmaya mermer atölyesi çalışanı 50 kişi ve kontrol grubu olarak da toz maruziyeti bulunmayan serbest meslek sahibi 50 kişi alındı. Olguların hepsi erkekti. Taş işçileri ile kontrol grubu SFT değerleri karşılaştırmamızda FEV1,0 ve FVC değerlerinde iki olgu kesimi arasında anlamlı fark saptanmadı (p= 0,239 ve 0,016), ancak taş işçilerinin FEV1,0/FVC değerinin anlamlı olarak düşük olduğu saptandı (p= 0,000). Taş işçilerinde FEF 25-75 değerleri de anlamlı olarak düşük bulundu (p= 0,000). Sonuç olarak, taş işçilerinin SFT değerlerinin kontrol grubuna göre düşük bulunması, hastalık gelişimi olmadan koruyucu önlemlerin alınması konusunda uyarıcı olmalıdır kanısına vardık. This study was planned to investigate the probable effect of exposure to marble dust on the respiratory functions of workers in Ayd?'ddn city. The study was conducted in Ayd?'ddn city from October 2004 to November 2004. The respiratory function tests of the workers of the marble workshops were performed by MIR Spirobank portable spirometry instrument and the results were compared with the control group who was age and sex matched but has no dust exposure. Fifty marble workshop workers and 50 people who did not have exposure to dust as the control group were included in this study. All the cases were male. Regarding the respiratory function test results of the marble workers and the control group, no significant difference is detected between the FEV1,0 and FVC values (p=0,239 and 0,016 respectively), however FEV1,0/FVC values of the marble workers were significantly lower than the control group (p=0,000). PEF25-75 values of the marble workers were also found to be significantly lower (p=0,000). In conclusion, detecting the marble workers' respiratory function test results lower than the control group should be an alarming sign about the preventive measures before development of the disease. |
|
| 5. | A case of hypereosinophilic syndrome mimicking metastatic lung disease
Serpil Karadağ Polat, Enver Avcı, Gülru Polat, Zehra Aşuk, Sevinç İnce, Nur Yücel, Melih Büyükşirin, Gültekin Tibet
Pages 119 - 123
İdiyopatik hipereozinofilik sendrom(HES); sebebi bilinmeyen eozinofili ile birlikte, eozinofilik infiltrasyona bağlı çoklu organ yetersizliğine yol açan nadir bir klinik sendromdur. Kaşıntı, nefes darlığı,öksürük yakınması ile başvuran akciğer grafisinde multipıl nodüler lezyonlar olması nedeniyle malignite yönünde tetkik edilmesi planlanırken kanda eozinofil sayısı 52800(%62.6) olarak tespit edilen 38 yaşındaki erkek olguya yapılan tetkikler sonucunda idiyopatik HES tanısı konuldu. Nadiren görülmesi ve ilginç radyolojisi nedeniyle literatür eşliğinde sunuldu. Idiopathic hypereosinophilic syndrome (HES) is a rare clinical syndrome of unknown etiology causing multiorgan failure with eosinophilic infiltration characterized by eosinophilia. Thirty eight years old male admitted with pruritis, dyspnea, cough had multiple nodular lesions on chest radiograph was evaluated as malignancy at first. Lalboratory investigations revealed the diagnosis of idiopathic HES for the case who had eosinophilic count of 52800 (62.6%). Because of its interesting radiological appearance and rarity the case is presented in view of literature. |
|
| 6. | A case of septic emboli secondary to osteomyelitis
Burcu Özlen, Tuba Çıkmaz, Levent Özdemir, Osman N. Hatipoğlu
Pages 124 - 127
Nefes darlığı, sol bacakta şişlik ve sıcaklık artışı şikayetleri ile acil servise başvuran 58 yaşında bir bayan hasta, akciğer grafisinde bilateral periferik yaygın infiltrasyonlar ve arteryel kan gazında ciddi hipoksemisi saptanması üzerine sepsis, ARDS, pulmoner emboli ve vaskülit öntanıları ile kliniğimize yatırıldı. Toraks BT'sinde akciğer parankiminde periferik yerleşimli kavitasyon içeren nodüller gözlendi. Kemik sintigrafisinde osteomyelit saptandı. Bu bulgularla osteomyelite sekonder septik emboli tanısı kondu. Ampirik antibiyotik, noninvazif mekanik ventilasyon ve destek tedavisi ile klinik ve radyografik bulgularında iyileşme sağlandı. Akciğer grafisinde infiltrasyonların bilateral ve periferik olması; toraks BT'de subplevral yerleşimli kaviter nodüllerin görülmesi, başka bir odakta infeksiyon bulgularının olması pnömoninin hematojen kaynaklı olabileceğinin anlamlı ipuçlarıdır. A 58 year-old woman was admitted to our emergency department with dyspnea, swelling and increased temperature of left leg. Since bilateral peripheral disseminated infiltrates on chest X-ray and severe hypoxemia in arterial blood gas were found, she was hospitalized with initial diagnosis of sepsis, Adult Respiratory Distress Syndrome, pulmonary embolism and vasculitis. Computed tomography revealed peripheral cavitary nodules in pulmonary paranchyme. Osteomyelitis was established in bone scan. Based on these findings the diagnosis was septic embolism secondary to osteomyelitis. Clinical and radiographic parameters were improved by empirical antibiotic therapy, noninvasive mechanical ventilation and other supportive care. Bilateral and peripheral infiltrates on chest x-ray; sub-pleural cavitary nodules on computed tomography and the presence of an extrapulmonary infection focus are significant clues that pneumonia may occur via hematogenous spread. |
|
| 7. | A sarcoidosis case with an atypical course
Sadi Kerem Okutur, Zehra Senem Elibol, Fatma Paksoy, Levent Dalar, Fatih Borlu
Pages 128 - 132
Sarkoidoz; nedeni bilinmeyen, multisistemik, granülomatöz bir hastalıktır. Birden çok organı veya sistemi tutabilir. Olguların % 90' ından fazlasında pulmoner tutulum mevcuttur. Tanı sırasında pulmoner tutulum bulunmaksızın sadece ekstrapulmoner tutulumun olguların % 10' undan azında görüldüğü bildirilmektedir. Burada, başvuru sırasında akciğer grafisi ve toraks tomografisi normal olup; karaciğer, dalak, lenf bezi ve cilt tutulumu bulunan atipik seyirli bir sarkoidoz olgusunu sunduk.Sarkoidoz; nedeni bilinmeyen, multisistemik, granülomatöz bir hastalıktır. Birden çok organı veya sistemi tutabilir. Olguların % 90' ından fazlasında pulmoner tutulum mevcuttur. Tanı sırasında pulmoner tutulum bulunmaksızın sadece ekstrapulmoner tutulumun olguların % 10' undan azında görüldüğü bildirilmektedir. Burada, başvuru sırasında akciğer grafisi ve toraks tomografisi normal olup; karaciğer, dalak, lenf bezi ve cilt tutulumu bulunan atipik seyirli bir sarkoidoz olgusunu sunduk. Sarcoidosis is a multisystem granulomatous disorder with unknown etiology. It may involve many organ or system. More than 90% of patients have pulmonary involvement. It's reported that extrapulmonary involvement is observed in less than 10% of patients during the diagnosis. We present a case of sarcoidosis with liver, spleen, lymph node and cutaneous involvement with an atypical course whose thorax radiography and computed tomography is found to be normal during the initial diagnosis. |
|
|
|
|